Assessment Strategieën voor ADHD

Mensen met Attention Deficit Hyperactivity Disorder, of ADHD, hebben moeite met aandacht, de controle impulsen, om de beurt, het stellen van prioriteiten, volgende instructies en /of stilzitten. Geen enkele psychologische, medische of neurologische test kan de aanwezigheid van ADHD te bepalen. In plaats daarvan moet een arts tot een diagnose door een combinatie van verschillende assessmentstrategieën. Deze strategieën vereisen input en het verzamelen van gegevens van ouders, leerkrachten en, soms, een onafhankelijke waarnemer. Schalen en checklists

Werkers
geven ouders en leerkrachten een beoordelingsschaal of checklist bij te houden van het voorval, frequentie en impact van ADHD-achtige gedrag te houden. Clinici en gebruik dan de data voor het diagnosticeren of ontslag van een diagnose van ADHD. Twee populaire schalen zijn de Vanderbilt Schaal en de Conner's Scale. Naast een diagnose van ADHD, deze schalen helpen bij het bepalen van de ADHD-subtype: overwegend onoplettend, overwegend hyperactief /impulsief of gecombineerde onoplettend /hyper. Clinici deze informatie ook gebruiken om u te helpen een behandelplan voor het kind met ADHD.
Interviews ontwikkelen

Experts
raden artsen interview de ouders en de leerkracht (en) van de kind verdacht om ADHD te hebben, volgens de Journal of Clinical and Child Adolescent Psychology. Interviews zijn een goede aanvulling op de beoordelingsschalen omdat ze de clinicus met de details en nuance vaak verloren in een checklist. Artsen kunnen ook nuttig om te kijken over een steekproef van schoolwerk van het kind. Vragen met betrekking tot aanpak of reactie naar school opdrachten, huishoudelijke taken en andere taken van het kind kan ook soms wel relevant
Waarnemingen

., Zal clinici een onafhankelijk hebben waarnemer beoordelen het gedrag van een kind verdacht ADHD. De waarnemer neemt nota van gedrag zoals tijd aan-taak, disruptiveness en praten voor je beurt. Deze waarnemingen kunnen worden gedaan in een kunstmatige (klinische) instelling of in de natuurlijke omgeving (klas, speelplaats, thuis). De informatie van een belangeloze waarnemer kan verder aanwijzingen geven over de toestand van het kind of kan verder inzicht geven over hoe het beste te helpen het kind.
DSM-IV criteria

Werkers
Gebruik gegevens uit diverse bronnen, waaronder ouders, leerkrachten, interviews en observaties, om te bepalen of een kind voldoet aan de criteria voor ADHD, zoals beschreven in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition of DSM-IV. Naast het voldoen aan de DSM-IV-criteria, moet het kind de symptomen vertonen in meer dan een instelling, hij moet, bijvoorbeeld, vertonen symptomen op school en thuis, niet alleen op school. De symptomen moeten ook aanzienlijk afbreuk doen aan sociale of academische prestaties van het kind, en zij moet later in een grotere mate dan waargenomen bij andere kinderen van dezelfde leeftijd. Wat telt als ADHD gedrag in een 9 jaar oud, bijvoorbeeld, perfect normaal kan zijn voor een 4-jarige.