Art Therapy Met getraumatiseerde kinderen

Kunst therapie is een vorm van begeleiding gebruikt bij mensen van alle leeftijden. In een kunst therapie sessie, zal een patiënt art-making te gebruiken als een manier van identificeren gevoelens en de uiting van de dingen die vooral zijn in hun gedachten. Kinderen die een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt kunnen kunstzinnige therapie gebruiken als een manier van sorteren van hun gevoelens en het omgaan met het trauma. Soorten Trauma

Art therapie
kan nuttig zijn voor kinderen geconfronteerd met alle soorten van traumatische situaties. Ze kunnen worden ervaren van een terminale ziekte (hetzij hun eigen of die van een familielid), het herstellen van het verlies van een geliefde, of omgaan met misbruik. Zij kunnen hebben ervaren een natuurramp of een moeilijke gezinssituatie (zoals armoede of dakloosheid). Kunstzinnige therapie kan kinderen helpen het werk door de moeilijke gevoelens die met traumatische gebeurtenissen zoals deze, en uiteindelijk gaan dan het trauma om positieve leven opnieuw te leven.
The Process

De therapeut zal beginnen met de vraag het kind om een ​​foto van iets met betrekking tot zijn trauma te tekenen. Zo kan het zijn dat het kind te maken heeft met een terminale ziekte, zodat de therapeut zal hem vragen hoe hij zich voelt over. Het kind begint dan aan zijn tekening te maken zonder verdere begeleiding van de therapeut, dit moedigt hem aan om zich vrijelijk en openlijk uiten zonder suggesties van iemand anders. Dan zal de therapeut de foto te onderzoeken en vragen het kind vragen over wat hij tekende. Soms kan het beeld redelijk rechttoe-rechtaan zijn, en een andere keer zal het meer symbolisch van aard. De therapeut kan de afbeelding wilt gebruiken als een startpunt om het kind te krijgen over zijn trauma's en het werk in de richting van de situatie door te spreken zijn gevoelens.
De resultaten

Wanneer de therapeut bespreekt foto's van het kind met haar, het opent mogelijkheden om het trauma te bespreken als goed. Soms zal het kind in staat om open over haar traumatische ervaring een keer een foto van haar is afgerond zijn, in andere gevallen, het kind is terughoudend om te praten over het trauma, zodat de therapeut waarschijnlijk gesprek om het beeld zelf zal beperken. Bijvoorbeeld, volgens de Universiteit van de website van Texas MD Anderson Cancer Center, een kind met kanker trok haar gevoelens als een huis dat zweefde. Ze had heel weinig verteld over haar ziekte en voelde dat ze was een soort zwevend in de lucht, onzeker over wat er met haar gebeurde. Het huis trok zij was ook helemaal alleen, die de eenzaamheid voelde ze zich als gevolg van haar ziekte sprak. Zodra ze zich realiseerde dat ze het huis had gemaakt om zichzelf te vertegenwoordigen, was ze in staat om te praten over haar kanker en werken door middel van haar angst voor wat er met haar gebeurde.