Apraxie bij kinderen

apraxie bij kinderen heet "ontwikkelings apraxie van meningsuiting." Het is een soort spraakstoornis die resulteert in het onvermogen van een kind om te zeggen wat hij wil te kunnen of consistent. Kinderen met apraxie hebben grote moeite met lettergrepen, geluiden en vormen woorden. Jeugd apraxie wordt beschouwd ontwikkelingsstoornissen te zijn, in tegenstelling tot verworven, die kan op elke leeftijd voorkomen van dergelijke gebeurtenissen als een beroerte of hoofdletsel. Apraxie bij kinderen, hoewel, lijkt aanwezig te zijn vanaf de geboorte, met meer jongens getroffen dan meisjes. Theorieën /Speculatie

Terwijl sommige theorieën associëren de aandoening met talenkennis ontwikkeling van een kind, anderen wijzen op een neurologisch probleem dat de hersenen voorkomt overdracht van signalen dat de spierbewegingen nodig voor een juiste uiteenzetting. Geen bewijs toont aan dat kinderen met apraxie iets anders in hun hersenen hebben dan normaal gesproken kinderen, maar kinderen met deze aandoening hebben meestal familieleden met soortgelijke problemen, hetgeen duidt op een genetische link.
Symptomen bij jonge kinderen

In een jong kind, tekenen van apraxie zijn de mogelijkheid om slechts een enkele klinker of medeklinker geluiden maken, en moeite met klanken combineren om woorden te maken. Als een kind, het kind met apraxie waarschijnlijk niet koeren geluiden produceren of brabbelen als een normale baby doet; haar eerste woorden waarschijnlijk kwam veel later dan voor de meeste baby's. Een jong kind met apraxie vaak niet eens proberen om een ​​moeilijke geluid maken bij het spreken, of hij zal een moeilijk te zeggen geluid vervangen door een veel eenvoudiger een. Ze kunnen ook problemen hebben met eten.
Tekenen in Oudere Kinderen

De ouder kind met apraxie heeft een veel gemakkelijkere tijd het begrijpen van het gesproken woord dan praten. Hij heeft moeite imiteren spraak en heeft een nog moeilijker tijd proberen om spontaan spreken. Langere woorden en zinnen zijn problematischer dan korte, als hij wordt angstig, zal hij veel problemen gesproken hebben. Gewezen op het verkeerde woord of lettergreep tijdens een gesprek is gebruikelijk voor oudere kinderen met apraxie, en mensen die niet gewend zijn om ze te horen zullen hun spraak nauwelijks te begrijpen, of helemaal niet.
Diagnose

Volgens het National Institute on Doofheid en andere communicatie-stoornissen, spraak-taal pathologen hebben geen enkele test die kan bepalen of jeugd apraxie is verantwoordelijk voor spraak problemen van een kind. Artsen komen tot een diagnose van apraxie door te zoeken naar een cluster van symptomen. Ze moeten eerst uitsluiten van andere aandoeningen, zoals zwakte in de spieren die gids spraak en begrip problemen. Zij moeten toespraak van het kind te observeren over een tijdspanne, en spraak van het kind door middel van tests, zoals herhaling van een bepaald woord of een reeks woorden te evalueren.
Behandeling

terwijl die met verworven apraxie soms herstellen van hun vermogen om opnieuw te spreken helemaal zelf, een kind met ontwikkelingsstoornissen apraxie heeft behandeling nodig om coherent te spreken. Spraak-taal therapie is zeer nuttig. Behandelingen en reacties verschillen van kind tot kind. Uitputtende een-op-een therapie samen met de steun van familie en vrienden heeft bewezen effectief te zijn. Kinderen met apraxie moeten hun spraak te oefenen en ondergaat therapie zo vaak als vijf keer per week. Gebarentaal, kunnen draagbare communicatie-computers of een taal boek vol woorden en foto's nodig zijn in extreme gevallen.