Het is een van de mooiste compensaties in lifeWe kan nooit een ander helpen zonder het helpen ourselves.Ralph Waldo EmersonThis citaat door Emerson trof mij als een moeder die haar zoon van Autisme hersteld. Zoals zo velen van jullie uit therehow vaak zetten we de behoeften van iedereen en alles boven onze eigen? Hoe vinden we dat de delicate balans tussen service en zelf? Als een alleenstaande homeschooling moeder van vijf en de enige aanbieder voor de zes van usIve vond dat te zijn in mijn dagelijkse gebeden. Heer, help mij correct bepalen wat is voor mij deze dag. God weet alles op ons bord. Hij weet ook wat het belangrijkste is niet alleen voor ons, maar voor de mensen om ons heen. Id graag willen delen met u enkele van de inzichten Hes gegeven mij door de jaren heen als alleen vandaag op deze area.During onze benarde toestand met autisme, ook ik was in het midden van het lijden met Lupus, een auto-immuunziekte. Voor de jaren vóór autisme had ik last van chronische pijn, lethargie, zweertjes in de mond die gerenderd eten niets anders dan pure painand een paar andere niet zo leuk symptomen. Ik was in en uit het ziekenhuis als gevolg van pleuritis als de Lupus vielen de voering van mijn borstwand. Omdat het ook het hart kan aanvallen, elke reis was een verhoogde ervaring van haasten artsen en tests om te bepalen of mijn hart nu werd attackedone van de manieren waarop deze ziekte kan een leven te nemen. Het hebben van vijf kinderen, homeschooling, en kijken als mijn zoon gleed in de greep van autisme nam al hun toegevoegde tol op mijn lichaam. Probeert hard om gezond te houden, genoeg rust, voorkomen ziekte en houden een soort van remissie van deze gevreesde ziekte was mijn focus.Then Autisme explodeerde binnen mijn zoons kleine lichaam. Ineens de Thunderstorm van Lupus werd gemaskeerd achter de orkaan van autisme. Mijn lichaam, mijn behoeften, en mijn gezondheid werden in de wacht gezet. Alles wat ik kon doen was omgaan met autisme en hoe het werd scheurt mijn familie uit elkaar en het stelen van mijn zoon weg. Na ongeveer vijf jaar, een diagnose, zelf behandeling voor Himi eindelijk tot een wereldwijd toonaangevende arts voor de behandeling van autisme. Leven op dat moment was over het helpen van mijn zoon te herstellen en daarmee het terugwinnen van een normaal leven voor mijn gezin. Toch Ziek nooit die eerste afspraak met Dr Baker vergeten. Im zeker dat ik werd gedragen lookingtired van het doen van autisme voor de laatste paar jaar. Geïrriteerd van studeren, reizen naar conferenties, leren hoe ik mijn zoon te behandelen op mijn owntrying om de beste cursus van behandeling, dat was het leven voor mij te onderscheiden. Zittend in deze artsen kantoor met mijn hoop dat hij nu meer dan al die vervelende beslissingen over wat te doen voor mijn Soni luisterde naar zijn eerste advies aan mij kon nemen: Weet je, op zoek naar je eigen geschiedenis, wat we gaan doen voor uw zoon kon u ook helpen met Lupus. Wat? Dacht ik. Ik dacht dat ik wist wat te doen voor Lupus, krijgen veel rust (op een dag) te vermijden ziekte en eet healthyhope om kwijtschelding genoeg te krijgen door elke dag. Maar zijn woorden klonk in mijn gedachten. Hij vertelde me om een arts die mij kon behandelen dezelfde way.So wat doet een moeder te doen vinden? Theres de factor tijd. Koste. De zuivere voegen een ander ding aan de lijst en ga zo maar door! Maar ik vertrouwde deze arts. Na enige tijd in gebed besloot ik God had veel dingen in de plaats voor mij om dat te doen zetten. Ik had al lang geleden gekregen, de naam van een arts, Tammy Born, die misschien in staat om me te helpen. Lang verhaal Shorti heb haar zien, ik kreeg sommige behandelingen, heb ik dit een paar jaar later zetten als een priorityand, heb ik terug mezelf! Ik wist niet stoppen met de zorg voor anderen, in plaats ik reprioritized voor een seizoen. Waar zou ik nu zijn als had ik niet die paar stappen genomen om mezelf een prioriteit te maken? Ik huiver om thinkperhaps de artsen die oorspronkelijk gediagnosticeerd mij zou zijn correcti zou ademen mijn laatste adem vandaag. Hun prognose voor mij woonde tot mijn veertig. Aangezien ik tegen hun advies was gegaan en had meer kinderen, was mijn levensverwachting sterk verkort. Insteadmy zoon is hersteld, mijn andere kinderen ook hersteld van verschillende gezondheidsproblemen en ook ik herstelde van een jaar en een half geleden van Lupus. Geen enkel symptoom na 9 van de 11 jaar geleden gediagnosticeerd. Op de leeftijd van 42 Ik voel me nu gezonder en vol energie dan ik ooit kan herinneren in mijn hele leven! En dat is als een alleenstaande moeder van vijf, homeschooling, bewegende huizen op onze eigen, full-time werken bouwen onze bediening en het bedrijfsleven. Alleen God kon weten wat ik die dag zat ik aan mijn zoon de hulp krijgen die hij nodig had nodig. Wat ben ik dankbaar dat ik de gezondheid van vandaag mijn kinderen en ik zo hard nodig hebben! Genieten van een teruggewonnen kind van autisme zou hebben weggegeven gestolen als ik ziek met Lupus today.So Ik moedig u aan om tijd te nemen voor jezelf was. Bidden en God te zoeken wat het is dat u hoeft te doen voor JOU! Is het meer stille tijd met de Heer? Is het meer datum tijd met je partner? Is het leuker /ontspannen tijd met je familie? Misschien zijn visserij, bezoek met friendsI had een dierbare vriend komen net aan de andere nacht en klop me weg naar de bioscoop! Het was een zware dag geweest (natuurlijk heb ik nog genoeg van die) en ik belde voor wat extra gebed die avond. Ze vroeg of ze overnext ding kon komen wist ik dat we in de auto en de weg naar de films! Het voelde zo goed. Ik kon niet de laatste keer dat ik had met een vriend als die verdwenen herinneren. Wat heb ik beseffen na die nacht? Op zoek naar de Heer en Hem voortdurend te vragen, Wat heb ik nodig voor mij vandaag? is net zo belangrijk als wat kan ik voor anderen doen we vandaag? hebben zoveel we de neiging om dagelijks, of youre een vader, echtgenoot, moeder, vrouw, single, marriedwe hebben allemaal een druk leven. We hebben allemaal zo veel verantwoordelijkheid. Im niet suggereren iedereen geworden selfishbut hen die dit artikel leest over Autisme en Lupus zijn vaak degenen die zichzelf minder in het hart. Het is aan u dat ik het adres van de questionwhat heb je nodig om te doen om jezelf te helpen vandaag? Zodat u vervolgens kunt wel je best doen om anderen te helpen rond you.As Walter Elliot staten: Volharding is niet een lange race, het is veel korte races, een na de ander. Dat is het leven, of zijn herstellende van een kind van autisme, jezelf van een ziekte, of gewoon omgaan met de problemen in uw verhaal van lifeits vele korte races. Zorg ervoor dat je de tijd neemt om te racen voor jezelf en anderen! Moge God je zegenen als je volhardt!
