Macroliden worden gebruikt voor de behandeling van _H. pylori_geïnduceerde zweren om de volgende redenen :

1. Antibacteriële activiteit :Macroliden zijn breedspectrumantibiotica die activiteit vertonen tegen een breed scala aan bacteriën, waaronder _H. pylori_. Azitromycine en claritromycine zijn vaak gebruikte macroliden voor de behandeling van H. pylori_ infecties. Deze geneesmiddelen remmen de bacteriële eiwitsynthese door zich te binden aan de 50S-ribosomale subeenheid en de verlenging van de polypeptideketen te voorkomen.

2. Hoge intracellulaire concentratie :Macroliden zijn lipofiel en kunnen gemakkelijk het maagslijmvlies binnendringen en zich concentreren in de epitheelcellen van de maag, waar _H. pylori_ woont. Door deze intracellulaire accumulatie kunnen macroliden de bacteriën effectief bereiken en elimineren.

3. Synergetische effecten :Macroliden werken synergetisch met andere antibiotica die vaak worden gebruikt bij _H. pylori-uitroeiingsregimes, zoals amoxicilline, tetracycline of metronidazol. Dit synergetische effect verbetert de algehele antibacteriële activiteit en vergroot de kans op succesvolle _H. pylori_ uitroeiing.

4. Lage weerstandspercentages :Vergeleken met sommige andere antibiotica hebben macroliden een relatief lage resistentiegraad onder _H. pylori_-stammen. Het is echter belangrijk op te merken dat er bij langdurig of onjuist gebruik resistentie tegen macroliden kan ontstaan.

5. Het juiste spectrum :Macroliden hebben een relatief smal werkingsspectrum in vergelijking met andere breedspectrumantibiotica, wat betekent dat het minder waarschijnlijk is dat ze de normale darmflora verstoren in vergelijking met sommige andere antibiotica, waardoor het risico op secundaire infecties en antibiotica-geassocieerde diarree wordt verminderd.

Het is belangrijk op te merken dat macroliden gewoonlijk worden gebruikt in combinatie met andere antibiotica en protonpompremmers (PPI's) in een regime met meerdere geneesmiddelen om de effectiviteit van _H te vergroten. pylori_ uitroeiing en vermindering van het risico op antibioticaresistentie. De specifieke keuze van antibiotica en het behandelingsregime moeten worden bepaald op basis van de toestand van de individuele patiënt en de lokale resistentiepatronen van _H. pylori_.