Het hangt af van het type zenuwbeschadiging.

Bij sommige acute verwondingen aan zacht weefsel, zoals spierverrekking, werkt koudetherapie het beste omdat het ontstekingen en gevoelloze pijn helpt tegengaan. Na 48 tot 72 uur (zodra de aanzienlijke ontstekingen en zwellingen onder controle zijn) werkt warmtetherapie vaak het beste omdat het de bloedsomloop verbetert en de spieren helpt ontspannen.

Voor chronische pijnstoornissen, zoals ischias, is warmtetherapie ook vaak nuttig omdat het de bloedstroom kan helpen verbeteren en spierspasmen kan verminderen.

Sommige soorten zenuwbeschadiging kunnen worden veroorzaakt door chronische constrictieve compressie, zoals het carpaaltunnelsyndroom. Voor dit type zenuwbeschadiging is koudetherapie geschikter omdat hitte de zwelling rond de samengedrukte zenuwen kan vergroten, wat resulteert in verergering van de symptomen.

Er zijn enkele gevallen waarin warmte- en koudetherapie beide nuttig kunnen zijn, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van zowel inflammatoire (acute) als niet-inflammatoire (chronische) kenmerken van de zenuwbeschadiging. In dergelijke gevallen kan het het beste zijn om koudetherapie toe te passen voor de acute of inflammatoire fase van het letsel, gevolgd door warmtetherapie zodra de ontsteking en zwelling onder controle zijn.

Warmte mag nooit worden toegepast op een open wond van neuropathie, omdat dit schadelijk kan zijn voor genezende weefsels.