De bewering dat bevriezing een gevolg is van de poging om de kerntemperatuur op peil te houden, is onjuist. Bevriezing is een medische aandoening die optreedt wanneer lichaamsweefsel bevriest, meestal als gevolg van blootstelling aan extreem koude temperaturen. Het treft meestal de vingers, tenen, oren, neus en wangen, die het verst van de kern van het lichaam verwijderd zijn en minder doorbloed zijn.

Hoewel de kerntemperatuur van het lichaam kan worden beïnvloed door extreme temperaturen, is bevriezing geen beschermende reactie om de kerntemperatuur op peil te houden. In plaats daarvan treedt bevriezing op wanneer de bloedtoevoer naar de ledematen wordt verminderd, waardoor weefsels kwetsbaar worden voor bevriezing.