Hitte-uitputting verhoogt de kerntemperatuur van het lichaam niet significant. Hoewel hitte-uitputting kan leiden tot een stijging van de lichaamstemperatuur, blijft deze doorgaans onder de niveaus die als gevaarlijk hoog worden beschouwd. Het treedt op wanneer het lichaam overmatig vocht en elektrolyten verliest als gevolg van langdurige blootstelling aan hoge temperaturen of zware lichamelijke activiteit. In plaats van extreem hoge lichaamstemperaturen te ervaren, vertonen personen met hitte-uitputting symptomen zoals overvloedig zweten, zwakte, duizeligheid, spierkrampen, misselijkheid en vermoeidheid.

De regulering van de lichaamstemperatuur wordt verstoord wanneer de natuurlijke koelmechanismen van het lichaam worden overweldigd door overmatige hitte. Normaal gesproken koelt het lichaam af door te zweten en warmte af te geven via de huid. In extreme omstandigheden is het lichaam echter mogelijk niet in staat warmte snel genoeg af te geven, wat leidt tot een stijging van de lichaamstemperatuur.

Hitte-uitputting is een mildere vorm van hittegerelateerde ziekte vergeleken met een zonnesteek. Een zonnesteek treedt op wanneer de kerntemperatuur van het lichaam een ​​gevaarlijk hoog niveau bereikt, meestal boven de 40°C (104°F). Een zonnesteek is een medisch noodgeval en vereist een snelle behandeling om ernstige complicaties en mogelijke orgaanschade te voorkomen.