Tussenwervelschijfziekte (IVDD) is een veel voorkomende aandoening van de wervelkolom bij honden die optreedt wanneer de tussenwervelschijven in de wervelkolom beschadigd raken of hernia vertonen. Deze schijven fungeren als kussens tussen de wervels en bieden ondersteuning en flexibiliteit aan de wervelkolom. Wanneer een tussenwervelschijf beschadigd is, kan deze druk uitoefenen op het ruggenmerg of de zenuwwortels, waardoor pijn, neurologische problemen en zelfs verlamming ontstaan.

IVDD kan van invloed zijn op elk ras of elke leeftijd van de hond, maar wordt het vaakst gezien bij chondrodystrofische rassen, zoals teckels, Franse bulldogs, beagles en pekinees. Deze rassen hebben een genetische aanleg voor IVDD vanwege hun langwerpige stekels en kortere poten. IVDD kan ook voorkomen bij grotere rassen, zoals Duitse herders, Doberman Pinschers en Boxers.

Soorten IVDD:

Er zijn twee hoofdtypen IVDD:

1. Hansen Type I schijfextrusie: Dit is het meest voorkomende type IVDD en treedt op wanneer het zachte binnenmateriaal van de tussenwervelschijf (nucleus pulposus) naar buiten wordt gedrukt door een scheur in de buitenste laag (annulus fibrosus) van de tussenwervelschijf. Het geëxtrudeerde materiaal kan vervolgens op het ruggenmerg of de zenuwwortels drukken, waardoor neurologische problemen ontstaan.

2. Hansen Type II schijfuitsteeksel: Bij dit type IVDD puilt de nucleus pulposus naar buiten uit, maar scheurt deze niet volledig door de annulus fibrosus. Dit kan nog steeds druk veroorzaken op het ruggenmerg of de zenuwwortels, maar deze kan minder ernstig zijn dan bij een schijfextrusie.

Symptomen van IVDD:

De symptomen van IVDD kunnen variëren afhankelijk van de locatie en de ernst van de schijfschade. Enkele veel voorkomende symptomen zijn:

- Rugpijn of stijfheid

- Moeilijkheden met lopen of rennen

- Hinkelen

- Zwakte of verlamming in een of meer ledematen

- Urine- of fecale incontinentie

- Verlies van gevoel in de staart of voeten

- Spierspasmen

- Nekpijn of stijfheid (in gevallen van cervicale IVDD)

Diagnose van IVDD:

Het diagnosticeren van IVDD omvat een combinatie van lichamelijk onderzoek, neurologische beoordeling en beeldvormende onderzoeken. De dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek uitvoeren, waarbij hij veel aandacht besteedt aan de wervelkolom en eventuele tekenen van pijn of ongemak. Een neurologisch onderzoek zal reflexen, coördinatie en gevoel testen. Beeldvormende onderzoeken, zoals röntgenfoto's, computertomografie (CT) -scans of magnetische resonantie beeldvorming (MRI), kunnen worden aanbevolen om de diagnose te bevestigen en de omvang van de schijfschade te bepalen.

Behandeling voor IVDD:

De behandeling voor IVDD hangt af van de ernst van de aandoening. In milde gevallen kan een conservatieve behandeling met rust, pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen voldoende zijn. In ernstigere gevallen kan een operatie nodig zijn om het materiaal van de hernia te verwijderen en de druk op het ruggenmerg of de zenuwwortels te verlichten.

Prognose voor IVDD:

De prognose voor IVDD varieert afhankelijk van het type en de ernst van de schijfbeschadiging, evenals de tijdigheid van de behandeling. Met een snelle behandeling kunnen veel honden met IVDD volledig herstellen. Sommige gevallen kunnen echter leiden tot permanente neurologische gebreken.