De ziekte van Fisher, ook wel Fisher-syndroom of Guillain-Barré-Strohl-syndroom genoemd, is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem van het lichaam zijn eigen zenuwen aanvalt. De exacte oorzaak van het Fisher-syndroom is onbekend, maar wordt vaak veroorzaakt door een infectie, zoals de griep of het Cytomegalovirus (CMV).

Mensen met het Fisher-syndroom kunnen de volgende tekenen en symptomen hebben:

Verlamming die begint in de benen en zich uitbreidt naar de armen en het bovenlichaam

Moeilijkheden met spreken en slikken

Hangende oogleden

Spierzwakte

Verlies van reflexen

Tintelingen of prikkelende sensaties

Moeilijkheden met ademhalen

Snelle hartslag

Lage bloeddruk

Incontinentie

Diagnose

Bloedonderzoek om te controleren op antilichamen tegen de lichaamseigen zenuwen (anti-GQ1b-antilichamen)

Zenuwgeleidingsstudies om de snelheid te meten waarmee elektrische signalen door de zenuwen reizen

Elektromyografie om de elektrische activiteit in de spieren te meten

Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van de wervelkolom om te zoeken naar ontstekingen in de zenuwen

Behandeling

Intraveneuze immunoglobulinetherapie (IVIG), een behandeling waarbij antilichamen van gezonde mensen worden gebruikt om te voorkomen dat het immuunsysteem van het lichaam de eigen zenuwen aanvalt.

Plasma-uitwisseling (plasmaferese), een procedure waarbij schadelijke antilichamen en andere stoffen uit het bloed worden verwijderd.

Ondersteunende zorg, waaronder mogelijk:

Mechanische ventilatie om te helpen bij het ademen

Intraveneuze vloeistoffen om uitdroging te voorkomen

Pijn medicatie

Behandeling van eventuele infecties

Het Fisher-syndroom voorkomen

Er is geen manier bekend om het Fisher-syndroom te voorkomen, maar een vroege diagnose en behandeling kunnen de kansen op volledig herstel vergroten.