Hyperinfectiesyndroom is een ernstige en mogelijk fatale medische aandoening die voorkomt bij patiënten met bepaalde soorten parasitaire infecties. Het wordt gekenmerkt door een plotselinge en overweldigende toename van het aantal parasieten in het lichaam, wat leidt tot een snelle achteruitgang van de gezondheid.

Strongyloidiasis: Bij patiënten met een onbehandeld of aangetast immuunsysteem kan Strongyloides stercoralis het hyperinfectiesyndroom veroorzaken. Dit gebeurt wanneer larven in het lichaam een ​​versnelde ontwikkeling ondergaan en zich ongecontroleerd vermenigvuldigen, wat leidt tot wijdverbreide orgaaninvasie. Symptomen kunnen zijn:ernstige diarree, buikpijn, misselijkheid, braken en ademhalingsproblemen.

Toxocariasis: Bij personen met een verzwakt immuunsysteem, zoals jonge kinderen of ontvangers van een transplantaat, kan Toxocara canis of Toxocara cati viscerale of oculaire larve migrans veroorzaken. Hyperinfectiesyndroom kan optreden als larven migreren naar vitale organen, waaronder de lever, longen, hersenen en ogen, en ernstige schade veroorzaken. Symptomen kunnen zijn:koorts, hoesten, buikpijn, neurologische problemen en visuele beperkingen.

Andere oorzaken: Hyperinfectiesyndroom is ook gemeld bij patiënten met mijnworm (Necator americanus en Ancylostoma duodenale) en soms bij andere parasitaire infecties, zoals anisakiasis en diphyllobothriasis.

Hyperinfectiesyndroom is een medisch noodgeval en vereist een snelle diagnose en behandeling. Vaak gaat het om intensieve medische zorg, waaronder antiparasitaire medicijnen, ondersteunende therapieën en het omgaan met complicaties. Preventieve maatregelen, zoals goede hygiëne en het vermijden van contact met besmette omgevingen, zijn essentieel om het risico op het hyperinfectiesyndroom bij personen met een verzwakt immuunsysteem te verminderen.