Astereognosis is een neurologische aandoening die het vermogen beïnvloedt om objecten alleen door aanraking te herkennen. Het wordt veroorzaakt door schade aan de pariëtale kwab van de hersenen, die verantwoordelijk is voor het verwerken van sensorische informatie van de huid en spieren. Mensen met asternognose kunnen moeite hebben met het identificeren van objecten die ze vasthouden of aanraken, zelfs als ze ze wel kunnen zien. Ze kunnen ook moeite hebben met het beoordelen van de grootte, vorm of textuur van objecten.

Astereognosis kan een zeer frustrerende en invaliderende aandoening zijn. Het kan het moeilijk maken om dagelijkse taken uit te voeren, zoals eten, aankleden en werken. Het kan ook leiden tot sociaal isolement, omdat mensen met asternognose zich mogelijk schamen voor hun toestand en situaties vermijden waarin ze mogelijk voorwerpen moeten aanraken of hanteren.

Er is geen remedie voor asternognose, maar er zijn enkele behandelingen die de symptomen kunnen helpen verbeteren. Deze omvatten ergotherapie, fysiotherapie en logopedie. Ergotherapie kan mensen met asternognose helpen hun tekorten te compenseren en dagelijkse taken gemakkelijker uit te voeren. Fysiotherapie kan helpen de spierkracht en coördinatie te verbeteren. Logopedie kan mensen met asternognose helpen strategieën te ontwikkelen om hun behoeften en wensen over te brengen.