Als reactie op de gekkekoeienziekte hebben regeringen over de hele wereld verschillende maatregelen genomen om de verspreiding van de ziekte te stoppen en de volksgezondheid te beschermen. Hier volgen enkele van de belangrijkste maatregelen die overheden hebben genomen:

1. BSE-tests en identificatie van dieren :Regeringen hebben verplichte tests voor boviene spongiforme encefalopathie (BSE) bij runderen ingevoerd. Hierdoor konden besmette dieren vroegtijdig worden opgespoord en uit de voedselketen worden verwijderd. Bovendien werden dieridentificatiesystemen geïmplementeerd om de verplaatsingen van vee te traceren en potentiële infectiebronnen te identificeren.

2. Feedbeperkingen :Een van de belangrijkste risicofactoren voor de gekkekoeienziekte was het gebruik van vleesbeendermeel in veevoer. Regeringen voerden strenge regels in die het gebruik van vlees- en beendermeel van zoogdieren in veevoer verbieden. Deze maatregel hielp het risico op kruisbesmetting en de verspreiding van de ziekte via de voedselketen te verminderen.

3. Import- en exportcontroles :Landen legden strenge import- en exportcontroles op om de verspreiding van de gekkekoeienziekte over de grenzen heen te voorkomen. Dit omvatte beperkingen op de invoer van levend vee, vlees en dierlijke producten uit landen waar BSE was ontdekt.

4. Publieke bewustmakingscampagnes :Regeringen lanceerden publieke bewustmakingscampagnes om consumenten voor te lichten over de gekkekoeienziekte en het belang van voedselveiligheid. Dit omvatte onder meer het verstrekken van informatie over de ziekte, de risico's ervan en de stappen die consumenten moeten nemen om zichzelf te beschermen.

5. Onderzoek en toezicht :Regeringen steunden onderzoek naar de gekkekoeienziekte om de ziekte, de overdracht ervan en mogelijke behandelingen beter te begrijpen. Dit onderzoek heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van diagnostische tests, verbeterde surveillancemethoden en de ontwikkeling van BSE-resistente runderrassen.

6. Compensatieprogramma's :In sommige landen voerden regeringen compensatieprogramma's in voor boeren wier vee getroffen was door de gekkekoeienziekte. Deze programma's waren bedoeld om financiële steun te verlenen aan getroffen boeren en de economische impact van de ziekte op de landbouwsector te helpen verzachten.

7. Internationale samenwerking :Regeringen werkten ook internationaal samen om informatie, onderzoeksresultaten en beste praktijken met betrekking tot de gekkekoeienziekte te delen. Deze samenwerking heeft bijgedragen tot een gecoördineerde en effectieve mondiale reactie op de ziekte.

Dankzij deze maatregelen en voortdurende waakzaamheid zijn regeringen er grotendeels in geslaagd de verspreiding van de gekkekoeienziekte onder controle te houden en te voorkomen. Hoewel geïsoleerde gevallen nog steeds af en toe voorkomen, hebben de strenge regelgeving en monitoringsystemen het risico op de ziekte aanzienlijk verminderd en de veiligheid van de voedselvoorziening gewaarborgd.