De progressie en ernst van polymyositis (PM) kan van persoon tot persoon verschillen. Het verloop van de ziekte kan in verschillende fasen worden verdeeld:

1. Vroege fase :

- De vroege fase van PM wordt gekenmerkt door het begin van spierzwakte en vermoeidheid, die symmetrisch kunnen zijn en waarbij vooral de proximale spieren (zoals de dijen en schouders) betrokken zijn.

- Er kunnen moeilijkheden optreden bij het opstaan ​​vanuit een zittende positie, het beklimmen van een trap of het tillen van voorwerpen.

- Er kunnen ook algemene pijntjes en kwalen zijn, evenals koorts.

2. Actieve fase :

- Naarmate de ziekte voortschrijdt naar de actieve fase, wordt de spierzwakte duidelijker en treft deze een breder scala aan spieren, wat leidt tot aanzienlijke functionele beperkingen.

- Moeilijkheden bij het slikken (dysfagie) en ademhalingsproblemen kunnen optreden als de spieren die bij deze functies betrokken zijn, aangetast zijn.

- Gewrichtspijn of zwelling (artritis) kan bij sommige personen ook gepaard gaan met PM.

- Huiduitslag, zoals Gottron-papels (verheven roodpaarse laesies) over de knokkels of heliotrope uitslag (paarse verkleuring) rond de ogen, kan zich ontwikkelen.

3. Plateaufase :

- Na de actieve fase kunnen sommige patiënten in een plateaufase terechtkomen, waarin de symptomen gedurende een bepaalde periode relatief stabiel blijven.

- De mate van spierzwakte en invaliditeit tijdens deze fase kan variëren, afhankelijk van het individu.

4. Chronische fase :

- In de chronische fase kan de spierzwakte aanhouden en kan er sprake zijn van een zekere mate van invaliditeit.

- Spieratrofie (afbraak) kan optreden bij ernstig getroffen personen.

- Er kunnen zich contracturen (permanente verkorting van de spieren) ontwikkelen, waardoor de beweging van de gewrichten wordt beperkt.

- In sommige gevallen kunnen zich andere complicaties voordoen, zoals interstitiële longziekte (betrokken longen) of hartproblemen.

De snelheid van progressie en de ernst van PM kunnen aanzienlijk variëren van persoon tot persoon. Met een vroege diagnose, passend medisch management, inclusief medicijnen en fysiotherapie, is het bij veel mensen mogelijk om de progressie te vertragen en de spierkracht te verbeteren. Het verloop van de ziekte kan echter onvoorspelbaar zijn en sommige patiënten kunnen last krijgen van opflakkeringen of terugvallen.