Biologische geneesmiddelen zijn een klasse geneesmiddelen die een revolutie teweeg hebben gebracht in de behandeling van ernstige psoriasis. Ze zijn zeer effectief in het verminderen van ontstekingen en het verbeteren van het uiterlijk van de huid, waardoor veel mensen met psoriasis een helderdere en comfortabelere huid krijgen. Hier leest u hoe biologische geneesmiddelen werken om ernstige psoriasis te behandelen:

1. Het richten op specifieke immuunmoleculen:

Biologische geneesmiddelen zijn ontworpen om zich te richten op specifieke moleculen die betrokken zijn bij de ontstekingsreactie van het immuunsysteem die bijdraagt ​​aan psoriasis. Deze moleculen omvatten cytokinen zoals tumornecrosefactor-alfa (TNF-alfa), interleukine-12/23 en interleukine-17.

2. Ontstekingsroutes blokkeren:

Biologische geneesmiddelen blokkeren de werking van deze inflammatoire cytokines door zich eraan te binden en te voorkomen dat ze interageren met hun receptoren op immuuncellen. Door dit te doen verstoren ze de ontstekingscascade die leidt tot psoriasisplaques en andere symptomen.

3. Vermindering van ontstekingen en overproductie van huidcellen:

De remming van inflammatoire cytokines vermindert de overmatige productie van huidcellen, wat een kenmerk is van psoriasis. Dit leidt tot een afname van de vorming van dikke, schilferige plaques en bevordert de genezing en normalisatie van het uiterlijk van de huid.

4. Soorten biologische geneesmiddelen voor psoriasis:

Er zijn verschillende soorten biologische geneesmiddelen beschikbaar voor de behandeling van ernstige psoriasis, waaronder:

- Anti-TNF-biologische geneesmiddelen:deze richten zich op TNF-alfa, een belangrijk ontstekingscytokine. Voorbeelden hiervan zijn adalimumab, etanercept en infliximab.

- Anti-IL-12/23 biologische geneesmiddelen:deze richten zich op interleukine-12 en interleukine-23, die betrokken zijn bij de ontwikkeling en instandhouding van psoriasisplaques. Voorbeelden hiervan zijn ustekinumab en guselkumab.

- Anti-IL-17 biologische geneesmiddelen:deze richten zich op interleukine-17, een cytokine dat een belangrijke rol speelt bij de ontstekingen en de overproductie van huidcellen die bij psoriasis voorkomen. Voorbeelden hiervan zijn secukinumab, ixekizumab en brodalumab.

5. Toedieningsmethoden:

Biologische geneesmiddelen worden doorgaans toegediend via subcutane injecties, die door uzelf kunnen worden toegediend of door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg kunnen worden toegediend. De frequentie van injecties varieert afhankelijk van het specifieke medicijn.

6. Veiligheid en bijwerkingen:

Biologische geneesmiddelen worden over het algemeen goed verdragen, maar zoals alle medicijnen kunnen ze bijwerkingen hebben. Deze kunnen onder meer reacties op de injectieplaats, griepachtige symptomen en een verhoogd risico op infecties zijn. De voordelen van biologische geneesmiddelen wegen echter vaak op tegen de mogelijke bijwerkingen voor mensen met ernstige psoriasis.

7. Monitoring en geïndividualiseerde behandeling:

Behandeling met biologische geneesmiddelen vereist regelmatige controle door een dermatoloog om de respons op de medicatie te beoordelen en eventuele bijwerkingen te beheersen. De keuze van het biologische geneesmiddel en de dosering wordt afgestemd op elke individuele patiënt, op basis van hun unieke toestand en reactie op de therapie.

Het is belangrijk op te merken dat biologische geneesmiddelen doorgaans worden voorgeschreven voor matige tot ernstige psoriasis die niet goed op andere behandelingen heeft gereageerd. Ze genezen psoriasis niet, maar kunnen de levenskwaliteit van mensen met deze aandoening aanzienlijk verbeteren.