Epidemiologie maakt gebruik van verschillende strategieën om gezondheidsgerelateerde problemen en ziekten binnen populaties te onderzoeken. Hier zijn enkele belangrijke strategieën in de epidemiologie:

1. Observatiestudies:

- Transversale onderzoeken: Deze onderzoeken verzamelen gegevens over gezondheidsresultaten en risicofactoren op één bepaald moment en bieden zo een momentopname van de huidige gezondheidsstatus van een bevolking.

- Case-control-onderzoeken: In deze onderzoeken worden individuen met een specifieke ziekte (gevallen) vergeleken met vergelijkbare individuen zonder de ziekte (controles) om potentiële risicofactoren te identificeren.

- Cohortstudies: Deze onderzoeken volgen een groep individuen gedurende een bepaalde periode en volgen hun gezondheidsresultaten en blootstellingen om risicofactoren of de natuurlijke geschiedenis van een ziekte te bepalen.

2. Experimentele onderzoeken:

- Gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken (RCT's): Deze onderzoeken wijzen deelnemers willekeurig toe aan een interventiegroep (bijvoorbeeld die een nieuwe behandeling krijgt) of een controlegroep (bijvoorbeeld die een placebo of standaardzorg krijgt). RCT’s worden beschouwd als de gouden standaard voor het evalueren van de effectiviteit van interventies.

3. Ecologische studies:

- Deze onderzoeken maken gebruik van gegevens op groepsniveau, zoals ziektecijfers of omgevingsfactoren, om verbanden tussen gezondheidsresultaten en kenmerken op populatieniveau te onderzoeken. Ecologische studies kunnen initiële inzichten opleveren, maar hebben een beperkt vermogen om causale relaties vast te stellen.

4. Moleculaire epidemiologie:

- Dit vakgebied richt zich op het gebruik van moleculaire technieken (bijvoorbeeld DNA-analyse, genetische sequencing) om genetische factoren, infectieuze agentia en biomarkers te onderzoeken in relatie tot gezondheidsresultaten. Moleculaire epidemiologie kan helpen bij het identificeren van genetische vatbaarheid en overdrachtspatronen van ziekten.

5. Onderzoek naar uitbraken:

- Epidemiologie speelt een cruciale rol bij het onderzoeken van ziekte-uitbraken, het identificeren van de bron en de wijze van overdracht, en het ontwikkelen van controlemaatregelen. Onderzoek naar uitbraken omvat snelle gegevensverzameling, het genereren van hypothesen en de implementatie van interventies op het gebied van de volksgezondheid.

6. Toezicht en monitoring:

- Epidemiologie zet surveillancesystemen op om op systematische wijze gezondheidsgegevens in de loop van de tijd te verzamelen en te analyseren. Dit maakt de vroege detectie van ziekte-uitbraken mogelijk, het volgen van ziektetrends en het monitoren van de impact van interventies op het gebied van de volksgezondheid.

7. Modellering en simulatie:

- Epidemiologen gebruiken wiskundige modellen en computersimulaties om de verspreiding van ziekten te bestuderen, uitbraken van ziekten te voorspellen en de effectiviteit van controlestrategieën te evalueren. Modellen helpen bij het begrijpen van complexe relaties tussen risicofactoren en gezondheidsresultaten.

8. Kwalitatieve onderzoeksmethoden:

- Deze methoden omvatten het verzamelen van niet-numerieke gegevens door middel van interviews, focusgroepen en observaties. Kwalitatief onderzoek kan inzicht verschaffen in de sociale en gedragsaspecten van gezondheidsgerelateerd gedrag, overtuigingen en ervaringen.

Door gebruik te maken van deze strategieën wil de epidemiologie de verspreiding en determinanten van gezondheidsgerelateerde toestanden en gebeurtenissen in populaties begrijpen, risicofactoren identificeren en op bewijs gebaseerde aanbevelingen ontwikkelen voor interventies en beleid op het gebied van de volksgezondheid.