Het oude medische systeem van het humoralisme, dat zijn oorsprong vond in het oude Griekenland, stelde dat het menselijk lichaam uit vier essentiële vloeistoffen of ‘humoren’ bestond:bloed, slijm, gele gal en zwarte gal. Elke humor werd geassocieerd met een specifiek temperament en een reeks fysieke kenmerken. Men geloofde dat een onevenwicht in de humor tot ziekte zou leiden, terwijl het handhaven van een evenwicht in de humor als essentieel werd beschouwd voor een goede gezondheid.

Volgens het humoralisme werd elk van de vier humores geassocieerd met een specifiek element en kwaliteit:

- Bloed (optimaal):warm en nat, geassocieerd met het element lucht

- Slijm (flegmatisch):koud en nat, geassocieerd met het element water

- Gele gal (cholerisch):heet en droog, geassocieerd met het element vuur

- Zwarte gal (melancholisch):koud en droog, geassocieerd met het element aarde

Men dacht dat een teveel aan humor specifieke fysieke en emotionele symptomen veroorzaakte. Bijvoorbeeld:

- Te veel bloed kan leiden tot een blozende huidskleur, een neiging tot overhaastheid en woede, en een risico op ziekten zoals beroerte en epilepsie.

- Te veel slijm kan bleekheid, lethargie en gevoeligheid voor verkoudheid en andere aandoeningen van de luchtwegen veroorzaken.

- Te veel gele gal kan resulteren in een geelachtige huidskleur, prikkelbaarheid en een neiging tot ontstekingsaandoeningen zoals koorts en geelzucht.

- Te veel zwarte gal kan een donkere huidskleur, depressie en een aanleg voor chronische ziekten zoals kanker en melancholie veroorzaken.

Om het evenwicht te herstellen en genezing te bevorderen, schreven artsen vaak behandelingen voor die erop gericht waren de hoeveelheid aanstootgevende humor te verminderen. Deze behandelingen kunnen het aderlaten, zuiveren, braken en het toedienen van kruiden en andere natuurlijke remedies omvatten.