Eiwitgehalte worden gewoonlijk bepaald bij het bepalen voedingsstatus van het individu . Meer precies, deze indicatoren helpen de mate van eiwit - energie ondervoeding ( PEM ) , die doorgaans begeleidt acute ziekte of trauma evalueren . Ze kunnen ook helpen bij de diagnose van bepaalde ziekten . Rationale

Fysiologische beledigingen initiëren ontsteking en verhoging van de energie en eiwit eisen . In reactie , het lichaam verschuift van eiwitsynthese en meer naar afbraak , waardoor afnemende concentraties van verschillende bloedeiwitten . Deze concentraties zijn een afspiegeling is van de ernst van de ziekte of letsel . Serum eiwit niveaus zijn ook een indicatie van de algehele voedingstoestand , met of zonder fysiologische stress
Eiwitten bemonsterd

bloedeiwitbepalingen indicatoren kunnen worden opgesplitst in twee verschillende categorieën : . Negatief acute - fase respondenten en positieve acute - fase respondenten . De negatieve respondenten zoals albumine afnemen in de ontstekingsreactie . Omgekeerd positieve respondenten zoals diverse globulines neiging te stijgen onder inflammatoire stress.
Interpretatie

Depressief acute - fase eiwit metingen kan een hypermetabole , inflammatoire toestand aangeven , zoals zou optreden bij trauma , infectie of auto-immuunziekte . Het kan ook worden geassocieerd met onvoldoende eiwit - energie-inname of malabsorptie . Hyperthyreoïdie, Hodgkin lymfoom , alsook bepaalde vormen van nier- en leverziekten kunnen ook waarden drukken .
Test beperkingen

Protein niveaus zijn onderhevig aan talrijke invloeden die kunnen leiden verkeerde interpretatie van de resultaten. Lage niveaus van zink , ijzer of vitamine A , talrijke hormonale medicijnen , en langdurige immobilisatie zijn slechts enkele van de factoren die van invloed kunnen de metingen .
Waarschuwing

Dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden en is geen geval bestemd voor medische diagnose .