Hoewel artsen de plicht hebben om zorg te verlenen, zijn er bepaalde omstandigheden waarin zij een behandeling kunnen weigeren. Hier volgen enkele situaties waarin een arts kan weigeren een patiënt te behandelen:

1. Onvermogen om adequate zorg te bieden: Als een arts niet over de noodzakelijke expertise, opleiding of faciliteiten beschikt om passende medische zorg te verlenen voor een specifieke aandoening, kan hij of zij de behandeling weigeren om te voorkomen dat de gezondheid van de patiënt in gevaar komt.

2. Weigering van behandeling door de patiënt: In gevallen waarin een patiënt weigert aanbevolen behandelingen of medisch advies op te volgen, kan de arts stoppen met het verlenen van zorg als hij/zij denkt dat dit medisch nutteloos of schadelijk voor de patiënt zou zijn.

3. Veiligheidsproblemen: Als een arts vaststelt dat de behandeling van een patiënt een ernstig risico voor de veiligheid van de patiënt of die van anderen met zich meebrengt, kan hij of zij zorg weigeren om alle betrokken partijen te beschermen. Denk hierbij aan situaties waarbij agressieve of gewelddadige patiënten betrokken zijn, of zorgen over infectieziekten.

4. Onverenigbare behandelingsfilosofieën: Sommige artsen kunnen ethische of religieuze bezwaren hebben tegen het aanbieden van bepaalde behandelingen of procedures. In dergelijke gevallen kunnen zij een behandeling weigeren als deze in strijd is met hun professionele principes of overtuigingen.

5. Gebrek aan middelen: In gevallen waarin de middelen beperkt zijn, zoals tijdens een natuurramp of een groot aantal slachtoffers, kunnen artsen voorrang geven aan de behandeling van degenen die er het meest waarschijnlijk van zullen profiteren en die de beste overlevingskansen hebben.

Het is belangrijk dat artsen duidelijke en ethische richtlijnen hebben voor situaties waarin zij mogelijk een behandeling moeten weigeren. In de meeste gevallen moeten zij de patiënt op de hoogte stellen van hun beslissing, een verwijzing of aanbeveling doen voor een alternatieve zorgverlener, en ervoor zorgen dat op passende wijze aan de medische behoeften van de patiënt wordt voldaan. Patiënten die menen dat behandeling ten onrechte aan hen is geweigerd, kunnen vaak juridisch advies of hulp inroepen bij medische regelgevende instanties.