De initiële evaluatie en behandeling van een patiënt met vermoedelijke diepe veneuze trombose (DVT) omvat doorgaans de volgende stappen:

1. Geschiedenis en lichamelijk onderzoek:

- De arts zal informatie verzamelen over de symptomen van de patiënt, de medische geschiedenis en risicofactoren voor DVT, zoals langdurige immobilisatie, recente operatie of een persoonlijke of familiegeschiedenis van bloedstolsels.

- Er wordt een lichamelijk onderzoek uitgevoerd, gericht op het aangedane ledemaat. De arts controleert op zwelling, gevoeligheid, warmte en verkleuring. Het teken van Homan (pijn in de kuit wanneer de voet dorsaalflexie heeft) is een klassieke maar niet altijd betrouwbare indicator van DVT.

2. Diagnostische tests:

- D-dimeertest:een bloedtest die de niveaus van D-dimeer meet, een eiwitfragment dat toeneemt als er een bloedstolsel aanwezig is. Een negatieve D-dimeertest kan DVT helpen uitsluiten, terwijl een positief resultaat verdere tests kan rechtvaardigen.

- Compressie-echografie:deze niet-invasieve beeldvormingstest maakt gebruik van geluidsgolven om de bloedvaten in het aangedane ledemaat zichtbaar te maken en bloedstolsels te identificeren. Het is de meest gebruikte test om DVT te diagnosticeren.

3. Onmiddellijke behandeling:

- Antistollingstherapie:Als DVT wordt vermoed of gediagnosticeerd, zal de arts de patiënt waarschijnlijk antistollingsmedicatie voorschrijven om te voorkomen dat het stolsel groeit of nieuwe stolsels vormt. Veelgebruikte anticoagulantia zijn onder meer heparine en warfarine (Coumadin). Heparine met een laag molecuulgewicht (LMWH), zoals enoxaparine (Lovenox), heeft vaak de voorkeur voor de initiële behandeling.

- Compressietherapie:compressiekousen of -bandages worden op het aangedane ledemaat aangebracht om de bloedstroom te helpen verbeteren, zwelling te verminderen en verdere stolsels te voorkomen.

- Elevatie:Het optillen van de aangedane ledemaat boven het niveau van het hart kan de bloedsomloop helpen verbeteren en de zwelling verminderen.

4. Verdere evaluatie en behandeling:

- Zodra de initiële behandeling is gestart, kunnen aanvullende tests worden uitgevoerd om de diagnose te bevestigen en de omvang van het stolsel te bepalen, zoals venografie of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI).

- Het specifieke behandelplan zal afhangen van de toestand van de patiënt, de locatie en ernst van de DVT en eventuele onderliggende medische aandoeningen.

- Langdurige antistollingstherapie kan worden aanbevolen om recidiverende DVT te voorkomen en kan enkele maanden of zelfs voor onbepaalde tijd worden voortgezet, afhankelijk van de risicofactoren van het individu.

Een snelle diagnose en behandeling van DVT zijn essentieel om ernstige complicaties te voorkomen, zoals longembolie (PE), die optreedt wanneer een bloedstolsel uit de diepe aderen afbreekt en naar de longen reist.