De thoracale wervelkolom is verdeeld in segmenten , of niveaus , die artsen gebruiken om letsel aan de ruggengraat te beschrijven. De meeste verwondingen aan de thoracale wervelkolom optreden in het laagste niveau van T12 . Identificatie

De wervels zijn onderverdeeld in drie hoofdgebieden : lumbale wervelkolom of lage rug ; cervicale wervelkolom of nek ; en thoracale wervelkolom of midden rug /borst regio . Elk van deze gebieden wordt gedeeld door zijn specifieke aantal botten /schijven , met elk bot beschouwd als een niveau .
Eigenschappen

De thoracale wervelkolom is het langste gedeelte , met 12 levels , of botten. T1 is aan de top , aangeduid als het hoogste niveau , en T12 is het laagste niveau , het dichtst bij de lumbale wervelkolom of lage rug.
T12 Level
< p> Spine fracturen treden 60 tot 70 procent van de tijd in de T12 -niveau , en 90 procent van die breuken zijn exclusief dwarslaesie , volgens mdguidelines.com .
verwondingen

Thoracic fracturen worden meestal veroorzaakt door auto-ongelukken , valpartijen , sportblessures of geweld . Bij personen met osteoporose , kan een klein trauma ook leiden tot een thoracale wervelkolom breuk .
Soorten

De vier soorten thoracale verwondingen zijn compressie , burst , flexie - afleiding en fractuur - dislocatie . De meest voorkomende is een compressie- fractuur , meestal als gevolg van het naar voren of naar de zijkant gebogen in een ongeval . Een uitbarsting breuk verwijst naar een thoracale wervelkolom die is verpletterd , en een flexie - afleiding is een scheiding van de niveaus en wordt vaak veroorzaakt door heupgordels gedragen te hoog in een auto-ongeluk . Fractuur - dislocaties zijn een combinatie van alle soorten en worden meestal gecombineerd met een dwarslaesie , wat leidt tot een dwarslaesie of verlamming .