Wanneer je jezelf snijdt, vinden er verschillende fysiologische en psychologische processen plaats in je lichaam en geest:

1. Fysieke reactie:

- Bloeden: Het beschadigde bloedvat zorgt ervoor dat het bloed uit het lichaam stroomt. De mate van bloeding hangt af van de grootte en locatie van de snee.

- Stolvorming: Uw lichaam vormt een bloedstolsel op de plaats van het letsel om het bloeden te stoppen. Bloedplaatjes en eiwitten in het bloed aggregeren en vormen een korstje over de wond.

- Ontsteking: Het beschadigde weefsel ondergaat een ontsteking, gekenmerkt door roodheid, zwelling en pijn. Deze reactie helpt de wond te beschermen door de verspreiding van infecties te beperken en de genezing te bevorderen.

- Pijn: Het snijden van de huid activeert pijnreceptoren en stuurt signalen naar de hersenen, wat resulteert in de perceptie van pijn. De intensiteit van de pijn hangt af van de ernst en de locatie van het letsel.

2. Psychologische reactie:

- Emotionele nood: Zelfbesnijdenis wordt vaak geassocieerd met onderliggende emotionele problemen, zoals angst, depressie of trauma. Het snijden kan tijdelijke verlichting bieden van intense emotionele pijn.

- Vrijgave van endorfines: Zichzelf snijden kan leiden tot het vrijkomen van endorfine, dit zijn natuurlijke pijnstillers die door de hersenen worden geproduceerd. Deze endorfines kunnen emotioneel leed tijdelijk verminderen en een gevoel van kalmte of gevoelloosheid creëren.

- Copingmechanisme: Sommige mensen doen aan zelfbesnijdenis als coping-mechanisme om met overweldigende emoties of situaties om te gaan. Het kan een onaangepaste manier worden om met stress om te gaan of interne pijn te uiten.

3. Genezingsproces:

- Wondgenezing: Het natuurlijke genezingsproces van het lichaam komt in werking om het beschadigde weefsel te herstellen. Er vormen zich nieuwe huidcellen en na verloop van tijd sluit de wond geleidelijk en geneest. De genezingstijd kan variëren, afhankelijk van factoren zoals de diepte van de snede, de algehele gezondheid en wondverzorgingspraktijken.

- Littekenvorming: In de meeste gevallen resulteert het snijden van de huid in littekens. Littekens kunnen permanent zijn, afhankelijk van de ernst van het letsel. Sommige personen kunnen emotionele problemen ervaren die verband houden met zichtbare littekens of zich gedwongen voelen om zich verder te snijden om hun uiterlijk te verdoezelen of te veranderen.

4. Risico op infectie:

- Infectie: Door jezelf te snijden kunnen bacteriën en andere micro-organismen in de wond terechtkomen, waardoor het risico op infectie toeneemt. Tekenen van een geïnfecteerde wond kunnen zijn:verergering van de pijn, zwelling, roodheid of afscheiding uit de wond. Infecties vereisen onmiddellijke medische aandacht om de verspreiding van bacteriën te voorkomen.

5. Aanhoudende emotionele problemen:

- Geestelijke gezondheidsproblemen: Zelfsnijden wordt vaak geassocieerd met onderliggende psychische aandoeningen. Als deze problemen niet worden behandeld, kunnen deze problemen blijven bestaan, wat kan leiden tot aanhoudend emotioneel lijden en een grotere kans op zelfbeschadigend gedrag in de toekomst.

Als jij of iemand die je kent worstelt met zelfbesnijdenis of emotionele problemen, is het van cruciaal belang om professionele hulp te zoeken bij professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Therapie, counseling en passende behandelingen kunnen de onderliggende oorzaken aanpakken en ondersteuning bieden bij het herstel van zelfbeschadigend gedrag.