Interne virusinfecties kan worden veroorzaakt door een breed scala aan virussen, waaronder:

- DNA-virussen: Deze virussen hebben DNA als genetisch materiaal. Voorbeelden van DNA-virussen die interne infecties kunnen veroorzaken zijn onder meer het herpes simplex-virus, het Epstein-Barr-virus en het cytomegalovirus.

- RNA-virussen: Deze virussen hebben RNA als genetisch materiaal. Voorbeelden van RNA-virussen die inwendige infecties kunnen veroorzaken zijn onder meer het influenzavirus, het hepatitis C-virus en HIV.

- Retrovirussen: Deze virussen hebben RNA als genetisch materiaal en gebruiken reverse transcriptase om RNA in DNA om te zetten. Voorbeelden van retrovirussen die inwendige infecties kunnen veroorzaken zijn onder meer HIV en het humaan T-celleukemievirus.

Interne virale infecties kunnen optreden wanneer een virus het lichaam binnendringt via een breuk in de huid of slijmvliezen, door contact met geïnfecteerd bloed of lichaamsvloeistoffen, of door het inademen van aërosoldruppeltjes die het virus bevatten. Eenmaal in het lichaam kan het virus zich vermenigvuldigen en zich verspreiden naar verschillende organen en weefsels, wat leidt tot een reeks symptomen en gezondheidsproblemen.

Enkele van de meest voorkomende oorzaken van interne virale infecties zijn:

- Ademhalingsvirussen: Deze virussen infecteren de luchtwegen en veroorzaken symptomen zoals hoesten, keelpijn, loopneus en koorts. Voorbeelden van respiratoire virussen zijn het verkoudheidsvirus, het influenzavirus en het respiratoir syncytieel virus.

- Maagdarmvirussen: Deze virussen infecteren het spijsverteringsstelsel en veroorzaken symptomen zoals misselijkheid, braken, diarree en buikpijn. Voorbeelden van gastro-intestinale virussen zijn het norovirus, het rotavirus en het hepatitis A-virus.

- Hepatitisvirussen: Deze virussen infecteren specifiek de lever en kunnen ontstekingen en schade aan het leverweefsel veroorzaken. Voorbeelden van hepatitisvirussen zijn het hepatitis B-virus, het hepatitis C-virus en het hepatitis E-virus.

- Human immunodeficiëntievirus (HIV): Dit virus infecteert voornamelijk immuuncellen en verzwakt geleidelijk het immuunsysteem van het lichaam, waardoor het vatbaarder wordt voor andere infecties en ziekten. HIV wordt overgedragen door contact met geïnfecteerd bloed, sperma of vaginale vloeistoffen.

- Cytomegalovirus (CMV): Dit virus behoort tot de herpesvirusfamilie en kan ernstige infecties veroorzaken bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals ontvangers van een transplantaat of mensen met HIV/AIDS. CMV wordt verspreid door contact met geïnfecteerde lichaamsvloeistoffen, waaronder urine, speeksel en moedermelk.

- Epstein-Barr-virus (EBV): Dit virus is ook lid van de herpesvirusfamilie en is de oorzaak van infectieuze mononucleosis, ook wel mono genoemd. EBV wordt verspreid door contact met geïnfecteerd speeksel, zoals door zoenen of het delen van drankjes.