De structurele opstelling van de meeste virussen staat bekend als spiraalvormige of icosahedrale symmetrie. Laten we elk van deze arrangementen eens verkennen:

1. Spiraalvormige symmetrie:

- Bij spiraalsymmetrie zijn de virale capside-eiwitten, ook wel capsomeren genoemd, gerangschikt in een spiraalvormig patroon rond een centrale as.

- Meestal is er een enkele laag capsomeren, die een buisvormige of staafvormige capside vormen.

- Dit type symmetrie wordt vaak aangetroffen bij virussen zoals het tabaksmozaïekvirus en het griepvirus.

2. Icosahedrale symmetrie:

- Icosahedrale symmetrie wordt gekenmerkt door een structuur met 20 gelijkzijdige driehoekige vlakken en 12 hoekpunten, die lijkt op een gewone voetbal.

- Het is een van de meest voorkomende vormen van symmetrie die bij virussen wordt waargenomen.

- Bij icosahedrale virussen zijn de capsomeren in specifieke patronen gerangschikt om deze symmetrische vorm te vormen, waardoor een bolvormige of polyedrische structuur ontstaat.

- Virussen met icosahedrale symmetrie omvatten herpesvirus, adenovirus en veel plantenvirussen.

Aanvullende structurele componenten:

- Naast deze primaire structurele arrangementen kunnen sommige virussen aanvullende componenten hebben:

- Omhulde virussen:Sommige virussen, zoals HIV en influenza, hebben een buitenlaag die de virale envelop wordt genoemd. Dit is een lipidedubbellaagmembraan dat tijdens het ontluiken van de gastheercel is afgeleid en dat virale eiwitten zoals hemagglutinine en neuraminidase kan bevatten.

- Virale pieken:Bij sommige virussen, zoals coronavirussen, steken glycoproteïnepieken uit hun oppervlak. Deze pieken zijn betrokken bij de hechting aan en het binnendringen in gastheercellen.

- Staartstructuren:Sommige virussen, zoals bacteriofagen, hebben staartstructuren die hen helpen zich te hechten aan bacteriële gastheercellen en hun genetisch materiaal daarin te injecteren.

Over het geheel genomen speelt de structurele rangschikking van virussen een cruciale rol in hun vermogen om gastheercellen te infecteren en hun infectiviteit. Het begrijpen van de virale structuur is van cruciaal belang voor de ontwikkeling van antivirale behandelingen en vaccins.