Canine parvovirus, beter bekend als parvo, is een zeer besmettelijke virusziekte die honden en andere carnivoren treft. Het wordt gekenmerkt door ernstige gastro-intestinale symptomen, zoals braken, diarree en uitdroging, en kan dodelijk zijn als het niet wordt behandeld.

Parvovirus is een klein, niet-omhuld, enkelstrengig DNA-virus dat behoort tot de Parvoviridae-familie. Het is zeer goed bestand tegen omgevingsomstandigheden en kan maanden of zelfs jaren in het milieu overleven. Het virus wordt verspreid door direct contact met geïnfecteerde honden of hun uitwerpselen, of door contact met besmette voorwerpen, zoals voerbakken, speelgoed of kleding.

Puppy's en niet-gevaccineerde honden zijn het meest vatbaar voor parvo, maar elke hond kan besmet raken. Het virus valt de snel delende cellen in het lichaam aan, inclusief die in het maag-darmkanaal, het beenmerg en de lymfeklieren. Deze schade leidt tot de karakteristieke symptomen van parvo, waaronder:

* Braken

* Diarree (vaak bloederig)

* Uitdroging

* Lethargie

* Verlies van eetlust

* Buikpijn

* Koorts

Parvo kan worden gediagnosticeerd met een eenvoudige bloedtest of een fecale test. De behandeling omvat doorgaans ondersteunende zorg, zoals vloeistoffen, elektrolyten en anti-emetica, om de symptomen onder controle te houden en uitdroging te voorkomen. Antibiotica kunnen ook worden voorgeschreven om secundaire bacteriële infecties te voorkomen of te behandelen.

Vaccinatie is de beste manier om honden tegen parvo te beschermen. Puppy's moeten hun eerste parvovirusvaccinatie krijgen als ze 6 tot 8 weken oud zijn, gevolgd door een reeks boostervaccinaties volgens de aanbevelingen van de dierenarts. Volwassen honden moeten ook regelmatig tegen parvo worden gevaccineerd, meestal elke 3-4 jaar.

Als u denkt dat uw hond parvo heeft, is het belangrijk om onmiddellijk de dierenarts te raadplegen. Vroegtijdige diagnose en behandeling kunnen de overlevingskansen vergroten.