Wanneer een virus een cel overneemt, ondermijnt het verschillende cellulaire functies in zijn voordeel. Hier zijn de belangrijkste cellulaire functies die worden beïnvloed door een virale infectie:

- DNA- of RNA-replicatie:Virussen kapen vaak de replicatiemachines van de gastheercellen om kopieën te maken van hun eigen genoom in plaats van het genetische materiaal van de gastheer.

- Eiwitsynthese:Het virus kan het eiwitsyntheseapparaat van de gastheercel gebruiken om virale eiwitten te produceren, die essentieel zijn voor de assemblage van nieuwe virusdeeltjes.

- Cellulair metabolisme:Virussen kunnen het metabolisme van de gastheercel veranderen om hun eigen replicatie te ondersteunen. Sommige virussen zorgen er bijvoorbeeld voor dat de cel meer energie produceert in de vorm van ATP, die het virus nodig heeft voor zijn replicatiecycli.

- Celsignaleringsroutes:Virussen kunnen celsignaleringsroutes manipuleren om het immuunsysteem te omzeilen of een gunstige omgeving voor hun replicatie te creëren. Ze kunnen specifieke signaalroutes in hun voordeel activeren of remmen.

- Membraanfusie en afgifte:Sommige virussen gebruiken de membraanfusiemechanismen van de gastheercel om geïnfecteerde cellen te verlaten en zich naar naburige cellen te verspreiden. Dit kan de integriteit van het gastheercelmembraan verstoren en de cellulaire functies in gevaar brengen.

- Immunomodulatie:Virussen hebben strategieën ontwikkeld om de immuunreacties van de gastheer te omzeilen. Ze kunnen eiwitten produceren die de immuunherkenning verstoren, de activiteit van immuuncellen onderdrukken of zelfs het immuunsysteem in hun eigen voordeel stimuleren.

- Celdood:Virale infectie kan via verschillende mechanismen tot celdood leiden, waaronder apoptose (geprogrammeerde celdood) of necrose (ongereguleerde celdood). De omvang en het type celdood zijn afhankelijk van het virustype en de reactie van de gastheercel.

Door cellulaire functies te veranderen, herprogrammeren virussen in wezen de gastheercellen om in hun eigen replicatie- en transmissiebehoeften te voorzien. Door deze veranderingen te begrijpen, kunnen wetenschappers antivirale therapieën ontwikkelen die zich richten op specifieke virale functies en gastheercellen beschermen tegen schade.