Virussen worden als levend beschouwd vanwege de verschillende kenmerken die ze vertonen die overeenkomen met de conventionele criteria voor leven. Ondanks dat ze acellulair zijn, bezitten virussen veel van de fundamentele eigenschappen die geassocieerd worden met levende organismen, waardoor ze zich onderscheiden van niet-levende entiteiten zoals rotsen. Hier zijn enkele belangrijke redenen waarom virussen als levend worden beschouwd, terwijl stenen dat niet zijn:

1. Reproductie:**

- Virussen repliceren :Ze gebruiken de machinerie van levende cellen om kopieën van zichzelf te maken. Hoewel ze zich niet onafhankelijk kunnen voortplanten, kunnen virussen de mechanismen van de gastheercel kapen om nieuwe virusdeeltjes te produceren.

- Stenen reproduceren zich niet :Gesteenten zijn anorganisch en hebben niet het vermogen zich voort te planten of nakomelingen te genereren. Ze kunnen fysieke veranderingen ondergaan, zoals erosie of verwering, maar ze vertonen geen biologische voortplanting.

2. Organisatie:

- Virussen hebben een georganiseerde structuur :Ze bezitten een genoom van DNA of RNA, ingesloten in een eiwitmantel of capside. Deze organisatie maakt de replicatie en overdracht van genetische informatie mogelijk.

- Gesteenten hebben geen organisatie: Gesteenten zijn samengesteld uit mineralen en hebben geen gedefinieerde cellulaire structuur of interne organisatie die nodig is voor het leven. Het zijn niet-levende aggregaten van minerale deeltjes.

3. Metabolisme en energieverbruik :

- Virussen gebruiken energie :Hoewel ze de stofwisseling niet zelf uitvoeren, zijn virussen afhankelijk van de metabolische mechanismen van de gastheercel om zich te vermenigvuldigen en nieuwe virusdeeltjes te produceren. Ze benutten de energie en middelen van de gastheer om hun levensprocessen te vergemakkelijken.

- Gesteenten worden niet gemetaboliseerd :Rotsen bezitten geen metabolisch systeem en hebben geen energie nodig om te overleven. Ze ondergaan fysieke en chemische veranderingen als gevolg van externe factoren, maar missen het vermogen om energie te winnen of te gebruiken.

4. Reactie op prikkels:

- Virussen kunnen reageren op hun omgeving :Sommige virussen vertonen gevoeligheid voor omgevingsomstandigheden zoals temperatuur, pH of chemische verbindingen. Bepaalde virussen kunnen ook evolueren of zich aanpassen als reactie op veranderingen in de omgeving.

- Stenen reageren niet :Rotsen vertonen geen enkel reactievermogen of aanpassingsvermogen aan externe stimuli. Ze ondergaan geologische processen gedurende langere perioden, maar reageren niet actief en passen hun gedrag niet aan op basis van signalen uit de omgeving.

5. Evolutie:

- Virussen kunnen genetische mutaties en evolutie ondergaan :Virale genomen accumuleren mutaties, wat leidt tot genetische diversiteit en aanpassing. Dit evolutionaire proces zorgt ervoor dat virussen resistentie tegen antivirale geneesmiddelen kunnen ontwikkelen of de immuunreacties van de gastheer kunnen omzeilen.

- Stenen evolueren niet :Gesteenten bezitten geen genetische code en ondergaan geen evolutie. Ze kunnen fysieke veranderingen ondergaan, zoals erosie of kristallisatie, maar ze vertonen geen biologische evolutie of aanpassing aan hun omgeving.

Hoewel virussen enkele kenmerken gemeen hebben met levende organismen, missen ze belangrijke kenmerken zoals de celstructuur, een onafhankelijk metabolisme en een zichzelf in stand houdende voortplanting. Rotsen daarentegen zijn anorganische stoffen die geen van de bepalende eigenschappen van het leven vertonen. Virussen worden dus als levend beschouwd vanwege hun organisatie, replicatie en afhankelijkheid van gastheercellen voor hun overleving, terwijl stenen worden geclassificeerd als niet-levende entiteiten.