Er zijn verschillende redenen waarom dode of verzwakte virussen worden gebruikt in plaats van normale virussen om vaccins te maken:

1. Veiligheid: Het gebruik van dode of verzwakte virussen vermindert het risico op het veroorzaken van de ziekte bij gevaccineerde personen aanzienlijk. Geïnactiveerde (gedode) virussen zijn volledig niet-infectieus, terwijl verzwakte (verzwakte) virussen zijn gemodificeerd om veel minder virulent te zijn dan het wildtype virus. Dit veiligheidsaspect is van cruciaal belang bij het vaccineren van kwetsbare bevolkingsgroepen, zoals kinderen, ouderen of personen met een aangetast immuunsysteem.

2. Immunogeniciteit: Dode of verzwakte virussen kunnen nog steeds een sterke immuunreactie in het lichaam uitlokken. Wanneer ze in het immuunsysteem worden geïntroduceerd, worden deze niet-infectieuze virusdeeltjes als lichaamsvreemd herkend en veroorzaken ze de productie van antilichamen en immuuncellen die zich specifiek op het virus richten. Deze immuunrespons biedt bescherming tegen toekomstige infectie door het wildtype virus.

3. Stabiliteit: Dode of verzwakte virussen zijn over het algemeen stabieler dan levende virussen, waardoor ze gemakkelijker kunnen worden opgeslagen en vervoerd. Levende vaccins vereisen een zorgvuldige behandeling en koeling om hun kracht te behouden, terwijl geïnactiveerde of verzwakte vaccins een breder scala aan temperatuurschommelingen en langere opslagperioden kunnen weerstaan. Deze stabiliteit is vooral belangrijk voor vaccins die moeten worden gedistribueerd naar afgelegen gebieden of regio’s met beperkte middelen.

4. Kosteneffectiviteit: Het produceren van dode of verzwakte virusvaccins is vaak kosteneffectiever vergeleken met levende virusvaccins. Het proces van het inactiveren of verzwakken van virussen vereist gespecialiseerde technieken en faciliteiten, maar deze methoden zijn over het algemeen betaalbaarder en minder complex dan het kweken en onderhouden van levende virussen voor de productie van vaccins.

5. Voorspelbaarheid van de immuunrespons: Dode of verzwakte virusvaccins zorgen voor een voorspelbaardere immuunrespons dan levende vaccins. Bij levende vaccins kunnen individuele variaties in de immuunrespons optreden als gevolg van verschillen in de initiële virale lading en replicatiesnelheid. Dode of verzwakte vaccins leveren daarentegen een gestandaardiseerde hoeveelheid viraal antigeen af, wat leidt tot een consistentere immuunrespons bij gevaccineerde individuen.

Over het geheel genomen biedt het gebruik van dode of verzwakte virussen bij de productie van vaccins verbeterde veiligheid, stabiliteit, kosteneffectiviteit en voorspelbaarheid van de immuunrespons, waardoor ze geschikter en praktischer worden voor wijdverbreide vaccinatiecampagnes.