De meest waargenomen manifestatie van COVID-19 bij autopsies is uitgebreide schade aan de longen, waaronder diffuse alveolaire schade, ontstekingsinfiltraten en microtrombi. Studies hebben echter ook significante bevindingen in andere organen en systemen opgemerkt.
Het hart vertoont vaak tekenen van myocarditis, pericarditis en zelfs een hartinfarct. Schade aan de nieren komt veel voor, waarbij acuut tubulair letsel, glomerulaire trombose en instortende glomerulopathie veel voorkomende waarnemingen zijn.
Naast de ademhalings-, hart- en niersystemen hebben autopsies pathologische veranderingen in de lever aan het licht gebracht, waarbij ontstekingen en schade aan de galwegen zijn aangetoond. De betrokkenheid van het centrale zenuwstelsel, waaronder laesies en microbloedingen, is ook gedocumenteerd, wat bijdraagt aan de neurologische complicaties die sommige COVID-19-patiënten ervaren.
Bovendien hebben onderzoekers bewijs gevonden van het virus in verschillende andere weefsels, zoals het maagdarmkanaal, de huid en lymfoïde organen, wat wijst op een systemische infectie. De aanwezigheid van viraal RNA-materiaal in verschillende organen suggereert mogelijke mechanismen voor langdurige symptomen of aanhoudende effecten, zelfs nadat de acute fase van de ziekte voorbij is.
Deze autopsiebevindingen vergroten ons begrip van de complexe en veelzijdige aard van COVID-19, en benadrukken de behoefte aan alomvattende behandelingen die de talloze manieren aanpakken waarop het virus het lichaam kan beïnvloeden. Bovendien helpt de informatie die wordt verkregen uit autopsies bij het onderzoek en de ontwikkeling van preventieve maatregelen en therapeutische interventies om deze verwoestende ziekte effectief te bestrijden.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win