De overdracht en verspreiding van HIV vindt vooral plaats wanneer iemand met detecteerbare HIV-niveaus in zijn bloed, sperma of vaginale vloeistoffen onbeschermde seks heeft of drugsnaalden deelt met iemand anders.

Het is echter belangrijk om te begrijpen dat er zelfs bij een niet-detecteerbare virale lading nog steeds factoren zijn waarmee rekening moet worden gehouden met betrekking tot de overdracht:

Niet-detecteerbaar =niet-overdraagbaar:Wanneer iemand met HIV een niet-detecteerbare virale lading bereikt en behoudt door consistente naleving van effectieve antiretrovirale therapie (ART), wordt het risico op seksuele overdracht van HIV op een HIV-negatieve partner verwaarloosbaar. Dit concept staat bekend als "Niet-detecteerbaar =niet-overdraagbaar" (U=U).

Het is echter essentieel om op te merken dat dit alleen van toepassing is op seksuele overdracht en dat er wordt uitgegaan van correct en consistent condoomgebruik voor andere seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's). Bovendien elimineert U=U het risico van overdracht via andere middelen niet, zoals het delen van medicijnnaalden of door beroepsmatige blootstelling.

Virale belasting en overdracht:De virale belasting, die verwijst naar de hoeveelheid HIV die aanwezig is in het bloed of andere lichaamsvloeistoffen, speelt een cruciale rol bij het overdrachtsrisico. Een hogere viral load vergroot de kans op overdracht. Wanneer de virale last door effectieve ART wordt onderdrukt tot niet-detecteerbare niveaus, wordt het risico op overdracht aanzienlijk verminderd.

Behandeling als preventie:ART is niet alleen belangrijk voor het welzijn van mensen met hiv, maar dient ook als een krachtig preventie-instrument. Door de virale last te onderdrukken en een niet-detecteerbare status te bereiken, kunnen mensen de overdracht van HIV naar hun seksuele partners effectief voorkomen en op hun beurt bijdragen aan de bredere preventie-inspanningen binnen hun gemeenschap.