Cellen die zijn geïnfecteerd met het Epstein-Barr-virus (EBV) kunnen bepaalde karakteristieke veranderingen vertonen wanneer ze onder een microscoop worden bekeken. Hier zijn enkele belangrijke kenmerken:

- Grotere celgrootte:EBV-geïnfecteerde cellen vertonen vaak een toename in grootte vergeleken met niet-geïnfecteerde cellen. Deze vergroting is te wijten aan de aanwezigheid van het virale genoom in de cel, wat leidt tot een toename van de celinhoud.

- Veranderde nucleaire morfologie:de kern van met EBV geïnfecteerde cellen kan er abnormaal uitzien. Het kan vergroot worden en prominente nucleoli bevatten, dit zijn structuren die betrokken zijn bij de ribosoomsynthese. Het kernmembraan kan er ook onregelmatig of verstoord uitzien.

- Aanwezigheid van virale deeltjes:In sommige gevallen kunnen virale deeltjes geassocieerd met EBV zichtbaar zijn in het cytoplasma of nabij het celmembraan van geïnfecteerde cellen. Deze deeltjes kunnen worden gedetecteerd met behulp van specifieke kleurtechnieken of elektronenmicroscopie.

- Vorming van syncytia:EBV-infectie kan leiden tot de fusie van geïnfecteerde cellen met aangrenzende, niet-geïnfecteerde cellen, wat resulteert in de vorming van meerkernige reuzencellen die bekend staan ​​als syncytia. Syncytia kan onder een microscoop worden waargenomen en is een kenmerkend kenmerk van EBV-infectie.

- Veranderingen in celoppervlaktemarkers:EBV-infectie kan de expressie van bepaalde celoppervlaktemarkers op geïnfecteerde cellen veranderen. Deze veranderingen kunnen de interacties van geïnfecteerde cellen met het immuunsysteem en andere cellen in de omgeving beïnvloeden, waardoor ze bijdragen aan de vestiging en persistentie van het virus.

Het is belangrijk op te merken dat niet alle met EBV geïnfecteerde cellen al deze kenmerken tegelijkertijd kunnen vertonen. De specifieke waargenomen veranderingen kunnen variëren afhankelijk van het stadium van de infectie, het type geïnfecteerde cel en de immuunrespons van het individu. Laboratoriumtechnieken, zoals immunofluorescentiekleuring of in situ hybridisatie, worden vaak gebruikt om met EBV geïnfecteerde cellen onder een microscoop te identificeren en karakteriseren.