De pest, met name de builenziekte veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis, werd voornamelijk van mens op mens overgedragen via geïnfecteerde vlooien. Hier ziet u hoe de verspreiding plaatsvond:

1. Interactie met geïnfecteerde knaagdieren :De pest ontstond voornamelijk bij wilde knaagdieren, zoals ratten, eekhoorns en marmotten. Deze dieren droegen geïnfecteerde vlooien die de bacteriën op mensen overbrachten.

2. Vlooien infecteren :Wanneer een besmet knaagdier wordt gebeten door een vlo, vermenigvuldigt de bacterie Yersinia pestis zich in het spijsverteringsstelsel van de vlo. Dit kan ertoe leiden dat de vlo verstopt raakt en zich niet goed kan voeden, wat leidt tot een verhoogde neiging om meerdere gastheren te bijten op zoek naar bloed.

3. Menselijke vlooienbeten :Geïnfecteerde vlooien springen van knaagdieren op mensen en bijten ze, waarbij ze de Yersinia pestis-bacterie in de menselijke bloedbaan injecteren. De plaats van de vlooienbeet ontwikkelt zich meestal tot een gezwollen en pijnlijke lymfeklier, bekend als een bubo, wat een kenmerkend symptoom is van de builenpest.

4. Verspreiding door hoesten en niezen :In sommige gevallen kan longpest optreden wanneer de pestbacteriën de longen bereiken en symptomen zoals hoesten en niezen veroorzaken. Als een besmette persoon hoest of niest in de buurt van een andere persoon, kan de bacterie worden overgedragen via ademhalingsdruppeltjes, wat kan leiden tot overdracht van persoon tot persoon.

5. Contact met geïnfecteerd materiaal :De pest kan ook worden verspreid door contact met besmet materiaal of lichaamsvloeistoffen, zoals de etter of het bloed van een besmet persoon of dier. Dit type overdracht kan plaatsvinden tijdens medische procedures, het hanteren van geïnfecteerde karkassen of nauw contact met de bezittingen van een geïnfecteerde persoon.

Het is belangrijk op te merken dat de overdracht van de pest van mens op mens het meest voorkwam tijdens middeleeuwse pandemieën, zoals de Zwarte Dood, waar overbevolking, slechte sanitaire voorzieningen en gebrek aan medische kennis bijdroegen aan de snelle verspreiding van de ziekte. Moderne volksgezondheidsmaatregelen en antibiotica hebben het risico op overdracht en uitbraken van de pest aanzienlijk verminderd.