Er zijn een paar verschillende manieren om een ​​bacterieel virus of bacteriofaag te zien.

Elektronenmicroscopie is de meest gebruikelijke methode. Deze techniek maakt gebruik van een elektronenbundel om een ​​gedetailleerd beeld van het virus te creëren. Elektronenmicroscopie kan de grootte, vorm en oppervlaktekenmerken van het virus onthullen.

Negatieve kleuring is een andere techniek die kan worden gebruikt om bacteriofaag zichtbaar te maken. Deze techniek omvat het kleuren van het virus met een zwaar metaal, zoals uranylacetaat. Het zware metaal bindt zich aan het oppervlak van het virus, waardoor het er donker uitziet tegen een lichte achtergrond.

Fluorescerende microscopie kan ook worden gebruikt om bacteriofaag te zien. Deze techniek omvat het kleuren van het virus met een fluorescerende kleurstof. Wanneer het virus wordt belicht met ultraviolet licht, fluoresceert de kleurstof, waardoor het virus zichtbaar wordt.

Fagweergave is een techniek die kan worden gebruikt om bacteriofagen te visualiseren die specifieke eiwitten tot expressie brengen. Deze techniek omvat het fuseren van een gen dat codeert voor een eiwit van belang met een gen dat codeert voor een manteleiwit van een bacteriofaag. Wanneer de bacteriofaag tot expressie wordt gebracht, wordt het betreffende eiwit op het oppervlak van het virus weergegeven. Faagdisplay kan worden gebruikt om eiwitten te identificeren die een interactie aangaan met specifieke receptoren of liganden.

Bacteriofaag kan ook worden waargenomen met behulp van donkerveldmicroscopie . Deze techniek maakt gebruik van een condensor die direct licht van de microscoop blokkeert, zodat alleen licht dat door de bacteriën wordt verstrooid of gereflecteerd, zichtbaar is. Dit kan het gemakkelijker maken om bacteriofagen te zien, die doorgaans erg klein en transparant zijn.

Bacteriofaag kan ook worden gezien met behulp van een fasecontrastmicroscoop . Deze techniek maakt gebruik van een speciale condensor en objectieflens waarmee verschillen in de brekingsindex van verschillende materialen kunnen worden gevisualiseerd. Dit kan het gemakkelijker maken om bacteriofagen te zien, die een andere brekingsindex hebben dan het omringende medium.