Hondsdolheid infecteert het lichaam van een zoogdier via een beet of kras van een besmet dier. Het rabiësvirus zit in het speeksel van besmette dieren en wanneer het speeksel in contact komt met een verse wond of slijmvlies, kan het virus het lichaam binnendringen.

Zodra het virus het lichaam binnenkomt, reist het via de perifere zenuwen naar het centrale zenuwstelsel. Het virus vermenigvuldigt zich vervolgens in de hersenen en het ruggenmerg, waardoor ontstekingen en schade aan deze weefsels ontstaan. Deze schade kan leiden tot een verscheidenheid aan symptomen, waaronder koorts, hoofdpijn, verwarring, opwinding, hallucinaties en verlamming.

In de meeste gevallen is hondsdolheid dodelijk zodra de symptomen zich ontwikkelen. Er bestaat echter een vaccin tegen hondsdolheid dat kan worden gebruikt om de ziekte te voorkomen. Het vaccin is het meest effectief wanneer het wordt gegeven vóór de blootstelling aan het virus, maar het kan ook na de blootstelling worden gegeven om de ontwikkeling van symptomen te voorkomen.