Verstikking van het mondstuk treedt op wanneer de stroomsnelheid bij de hals van een mondstuk de geluidssnelheid bereikt. Op dit punt wordt de kritische drukverhouding van het mondstuk bereikt en kan de massastroom door het mondstuk niet langer worden verhoogd door de stroomopwaartse druk verder te verhogen.

Verstikking kan bij elk type mondstuk voorkomen, maar komt het meest voor bij convergente mondstukken, dit zijn mondstukken met een afnemend dwarsdoorsnedeoppervlak in de stromingsrichting. In een convergent mondstuk neemt de stroomsnelheid toe naarmate het dwarsdoorsnedeoppervlak kleiner wordt, en neemt de druk af. Naarmate de stroomsnelheid de geluidssnelheid nadert, neemt de druk sneller af. Hierdoor neemt het Machgetal (de verhouding tussen de stroomsnelheid en de geluidssnelheid) toe. Wanneer het Mach-getal 1 bereikt, wordt gezegd dat het mondstuk verstikt is.

De kritische drukverhouding voor een mondstuk is de verhouding tussen de stroomopwaartse druk en de druk bij de hals van het mondstuk wanneer het mondstuk is gesmoord. De kritische drukverhouding is een functie van de soortelijke warmteverhouding van het gas dat door het mondstuk stroomt. Voor een perfect gas wordt de kritische drukverhouding gegeven door:

```

PRc =[(k+1)/2]^(k/(k-1))

```

waar:

* PRc is de kritische drukverhouding

* k is de soortelijke warmteverhouding

Voor lucht bedraagt ​​de soortelijke warmteverhouding ongeveer 1,4 en de kritische drukverhouding ongeveer 0,528.

Verstikking kan verschillende effecten hebben op de stroom door een mondstuk. Ten eerste kan het ervoor zorgen dat de stroming onstabiel wordt, wat kan leiden tot geluid en trillingen. Ten tweede kan het de massastroom door het mondstuk verminderen, wat de prestaties van het systeem waarin het mondstuk wordt gebruikt kan beïnvloeden. Ten derde kan het ervoor zorgen dat de stroom zich losmaakt van de wanden van het mondstuk, wat het mondstuk kan beschadigen.