Het slikproces, ook wel deglutitie genoemd, is een complex fysiologisch proces waarbij verschillende spieren en zenuwen worden gecoördineerd om voedsel van de mond naar de maag te verplaatsen. Het is verdeeld in drie fasen:

1. Orale fase:

- Dit is de vrijwillige fase van het slikken die begint wanneer u besluit te slikken.

- De tong drukt het voedsel tegen het gehemelte en vormt een bolus (een ronde voedselmassa).

- Speeksel wordt met het voedsel gemengd, waardoor het wordt gesmeerd en de chemische afbraak van koolhydraten op gang komt.

2. Faryngeale fase:

- Deze fase is onvrijwillig en begint wanneer de bolus naar de achterkant van de keel beweegt.

- Het zachte gehemelte gaat omhoog en sluit de neusholte af om te voorkomen dat voedsel de neus binnendringt.

- De epiglottis, een klein flapje weefsel, vouwt zich naar beneden om de opening van de luchtpijp te bedekken, waardoor wordt voorkomen dat voedsel de longen binnendringt.

- Krachtige keelspieren trekken samen, waardoor de bolus naar beneden in de slokdarm wordt gestuwd.

3. Slokdarmfase:

- Deze fase is ook onvrijwillig en omvat de beweging van de bolus door de slokdarm, een gespierde buis die de keel met de maag verbindt.

- Peristaltische golven, ritmische samentrekkingen van de slokdarmspieren, duwen de bolus naar beneden.

- De onderste slokdarmsfincter, een spierring op de kruising van de slokdarm en de maag, ontspant zich zodat de bolus de maag kan binnendringen.

Het hele slikproces duurt meestal een paar seconden en gebeurt automatisch, zonder veel bewuste inspanning. Er kunnen echter slikproblemen (dysfagie) optreden als gevolg van verschillende aandoeningen die een van deze fasen beïnvloeden, wat kan leiden tot problemen met eten en drinken.