Een penisadhesie is een aandoening waarbij de huid van de penis aan de eikel blijft kleven. Dit kan optreden als gevolg van trauma, ontsteking of infectie. In de meeste gevallen zijn penisverklevingen niet ernstig en kunnen ze gemakkelijk worden behandeld met plaatselijke steroïden of crèmes. In sommige gevallen kan een operatie echter nodig zijn om de aandoening te corrigeren.

Symptomen van een penisadhesie zijn onder meer:

* Moeite met het intrekken van de voorhuid

* Pijn tijdens het plassen of geslachtsgemeenschap

* Een zichtbare huidband die de penis met de voorhuid verbindt

* Roodheid, zwelling of ontsteking van de penis

Behandeling voor penisadhesie omvat doorgaans het gebruik van plaatselijke steroïden of crèmes. Deze medicijnen kunnen ontstekingen en littekens helpen verminderen en kunnen de verkleving vaak oplossen zonder dat een operatie nodig is. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om de verkleving te corrigeren. Dit kan gedaan worden met behulp van verschillende technieken, waaronder:

* Excisie:De verkleving wordt operatief verwijderd.

* Z-plastie:een chirurgische techniek waarbij een Z-vormige incisie wordt gemaakt om de verkleving los te maken.

* Transversale preputiale incisie:een chirurgische techniek waarbij een transversale incisie over de voorhuid wordt gemaakt om de verkleving los te maken.

Het type operatie dat wordt gebruikt om een ​​verkleving van de penis te corrigeren, hangt af van de ernst van de aandoening en de voorkeuren van de chirurg.

Risicofactoren voor het ontwikkelen van penisverklevingen zijn onder meer:

* Trauma aan de penis

*Infectie van de penis

* Ontsteking van de penis

* Slechte hygiëne

* Phimosis (een aandoening waarbij de voorhuid niet kan worden teruggetrokken)

* Balanitis (een aandoening waarbij de kop van de penis ontstoken is)

Vooruitzichten

De vooruitzichten voor penisverklevingen zijn over het algemeen goed. De meeste gevallen kunnen met succes worden behandeld met plaatselijke steroïden of crèmes. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om de aandoening te corrigeren. Dit is echter doorgaans een eenvoudige procedure met een hoog succespercentage.