In zijn experiment combineerde Frederick Griffith door hitte gedode bacteriën met levende, niet-virulente bacteriën. Toen het mengsel in muizen werd geïnjecteerd, werden de muizen ziek en stierven. Griffith concludeerde dat een ‘transformerend principe’ van de door hitte gedode bacteriën genetisch materiaal had overgedragen naar de levende bacteriën. Dit ‘transformerende principe’ werd later geïdentificeerd als DNA, en het bewijsmateriaal suggereert dat de oorzaak van longontsteking niet een chemisch gif was, maar eerder een genetische overdracht van de ene bacterie op de andere.