Wanneer het lichaam wordt aangevallen door een vreemde substantie, is de eerste verdediging die reageert de aangeboren immuunrespons. Dit onmiddellijke en niet-specifieke verdedigingsmechanisme is altijd aanwezig en vereist geen voorafgaande blootstelling aan de vreemde substantie. Het geeft het lichaam een ​​snelle reactie om zich te beschermen tegen infecties en schade veroorzaakt door verschillende ziekteverwekkers en schadelijke stoffen.

Belangrijke componenten van de aangeboren immuunrespons zijn onder meer:

1. Fysieke barrières :De huid en slijmvliezen fungeren als fysieke barrières en voorkomen dat vreemde stoffen het lichaam binnendringen.

2. Fagocyten :Deze gespecialiseerde cellen, zoals neutrofielen en macrofagen, overspoelen en vernietigen vreemde deeltjes, bacteriën en beschadigde cellen via een proces dat fagocytose wordt genoemd.

3. Natuurlijke killercellen (NK-cellen) :NK-cellen herkennen en elimineren viraal geïnfecteerde cellen, tumorcellen en bepaalde immuuncellen zonder voorafgaande sensibilisatie.

4. Ontsteking :Wanneer weefsels beschadigd of geïnfecteerd zijn, wordt de ontstekingsreactie geïnitieerd. Dit houdt een verhoogde bloedtoevoer naar het getroffen gebied in, wat leidt tot roodheid, zwelling, warmte en pijn. Ontsteking helpt bij het rekruteren van immuuncellen en vergemakkelijkt de verwijdering van schadelijke stoffen.

5. Antimicrobiële stoffen :Het lichaam produceert antimicrobiële stoffen, zoals interferonen en defensinen, die directe antivirale en antibacteriële effecten hebben.

De aangeboren immuunrespons is cruciaal bij het bieden van onmiddellijke bescherming tegen verschillende vreemde stoffen en schadelijke stoffen. Het werkt samen met de adaptieve immuunrespons, die specifieker is en het immunologische geheugen ontwikkelt voor bescherming op de lange termijn.