Hoewel het waar is dat bepaalde zure of zeer zoute voedingsmiddelen kunnen reageren met het vertinde laagje in een blik en ervoor kunnen zorgen dat het voedsel besmet raakt met tin, is het zeer onwaarschijnlijk dat u door het nuttigen van dergelijk voedsel een tinvergiftiging krijgt. Het menselijk lichaam is over het algemeen uitgerust om kleine hoeveelheden tin te verwerken zonder enige nadelige gevolgen, en deze kleine hoeveelheden worden doorgaans uitgescheiden.

Om echte tinvergiftiging te ervaren, zou men gedurende een langere periode extreem grote hoeveelheden tin moeten inslikken. Hiervoor zou voedsel moeten worden geconsumeerd dat verkeerd is bewaard of in beschadigde blikken is bewaard, wat heeft geresulteerd in aanzienlijke tinuitloging.

Hier zijn enkele factoren die de uitloging van tin uit blikjes in voedsel kunnen beïnvloeden:

Zuurgraad van voedsel: Zeer zure voedingsmiddelen, zoals fruit, sauzen op basis van tomaten en augurken, kunnen de tincoating aantasten en ervoor zorgen dat tin in het voedsel terechtkomt.

Opslagvoorwaarden: Het bewaren van ingeblikt voedsel in een warme, vochtige omgeving kan het uitlekken van tin versnellen.

Beschadigde blikjes: Als blikjes beschadigd zijn, kan het blootliggende metaal reageren met het voedsel, waardoor tin uitloogt.

Opslagduur: Hoe langer ingeblikt voedsel wordt bewaard, hoe groter het risico op tinuitspoeling.

De FDA heeft veiligheidslimieten vastgesteld voor tin in ingeblikt voedsel om ervoor te zorgen dat de geconsumeerde hoeveelheden veilig zijn voor de menselijke gezondheid. Deze limieten worden regelmatig gehandhaafd en fabrikanten ondernemen stappen om het uitlekken van tin tot een minimum te beperken om aan deze normen te voldoen.