De urineblaas bevat verschillende soorten receptoren, waaronder:

1. Rekreceptoren:Deze receptoren voelen de uitzetting of uitrekking van de blaaswand en sturen signalen naar het centrale zenuwstelsel (CZS) om de mictiereflex te initiëren. Ze bevinden zich voornamelijk in de detrusorspier van de blaas.

2. Pijnreceptoren (nociceptoren):Nociceptoren voelen potentieel schadelijke stimuli en zijn verantwoordelijk voor het overbrengen van pijnsensaties vanuit de blaas. Ze kunnen worden geactiveerd door verschillende aandoeningen, zoals ontsteking, infectie of obstructie van de urinewegen.

3. Muscarinische cholinoreceptoren:Deze receptoren worden geactiveerd door acetylcholine, een neurotransmitter die vrijkomt uit parasympathische zenuwen. Ze spelen een cruciale rol bij het samentrekken van de blaas tijdens de mictiereflex. Muscarinische cholinoreceptoren bevinden zich voornamelijk in de detrusorspier.

4. Bèta-adrenoceptoren:Bèta-adrenoceptoren worden geactiveerd door epinefrine (adrenaline) en norepinefrine (noradrenaline), neurotransmitters die vrijkomen uit sympathische zenuwen. Ze hebben over het algemeen een ontspannend effect op de detrusorspier en helpen de urinecontinentie te behouden.

5. Vanilloïdereceptoren:Vanilloïdereceptoren, zoals de transient receptor potentiële vanilloïde 1 (TRPV1)-receptor, worden geactiveerd door verschillende stimuli, waaronder hitte, zure pH en bepaalde chemische verbindingen. Ze kunnen een rol spelen bij het gevoel van de blaas en de pijnperceptie.

6. Purinerge receptoren:Purinerge receptoren, met name P2X- en P2Y-receptoren, worden geactiveerd door ATP, een molecuul dat betrokken is bij celsignalering. Ze worden aangetroffen in zowel de detrusor- als de urotheliale (binnenbekleding) lagen van de urineblaas en kunnen bijdragen aan de blaasfunctie en sensorische verwerking.

Deze receptoren werken samen om de blaasfunctie te reguleren, inclusief de opslag en lediging van urine. Ontregeling of abnormaal functioneren van deze receptoren kan leiden tot verschillende disfuncties van de lagere urinewegen, zoals urine-incontinentie of problemen bij het legen van de blaas.