Functionele urineretentie (FUR), ook bekend als niet-obstructieve retentie, is een vorm van urineretentie waarbij de blaas niet effectief kan worden geleegd, ondanks de afwezigheid van enige fysieke blokkade. Dit kan verschillende redenen hebben, waaronder:

- Neurologische aandoeningen: FUR wordt vaak geassocieerd met neurologische aandoeningen zoals ruggenmergletsel, multiple sclerose en de ziekte van Parkinson. Onder deze omstandigheden kan schade aan de zenuwen die de blaasfunctie controleren de normale lediging van de blaas verstoren.

- Medicijnen: Bepaalde medicijnen, waaronder anticholinergica, opioïden en tricyclische antidepressiva, kunnen de blaasfunctie beïnvloeden en tot FUR leiden.

- Diabetes: FUR kan een complicatie zijn van diabetes als gevolg van zenuwbeschadiging veroorzaakt door de aandoening (diabetische neuropathie).

- Zwangerschap: FUR kan soms tijdens de zwangerschap ontstaan ​​als gevolg van de verhoogde druk op de blaas vanuit de groeiende baarmoeder.

- Prostaatvergroting: Bij mannen kan FUR een symptoom zijn van een vergrote prostaat (goedaardige prostaathyperplasie), die de urinestroom kan belemmeren.

Symptomen van BONT zijn onder meer:

- Moeite met beginnen met plassen

- Persen of duwen om te plassen

- Een zwakke of onderbroken urinestroom

- Gevoel van onvolledige lediging van de blaas

- Frequent urineren

- Urine-incontinentie

FUR wordt gediagnosticeerd op basis van de symptomen van een persoon, een lichamelijk onderzoek en beeldvormende tests om elke fysieke obstructie uit te sluiten. Behandeling voor FUR omvat doorgaans het aanpakken van de onderliggende oorzaak, zoals medicatieaanpassingen, veranderingen in levensstijl of fysiotherapie. In sommige gevallen kan een katheter nodig zijn om de blaas leeg te maken als deze te vol raakt.