Er zijn verschillende mogelijke redenen waarom een ​​vrouw veel urineert, maar geen urineweginfectie (UTI) heeft. Enkele van de meest voorkomende oorzaken zijn:

1. Overactieve blaas (OAB)

OAB is een aandoening die ervoor zorgt dat iemand vaak moet plassen, zelfs als de blaas niet vol is. Het kan ook een plotselinge, sterke aandrang tot urineren veroorzaken die moeilijk onder controle te houden is. OAB kan door verschillende factoren worden veroorzaakt, waaronder:

* Zenuwbeschadiging

* Spierzwakte

* Bepaalde medicijnen

* Diabetes

* Multiple sclerose

* Ziekte van Parkinson

2. Zwangerschap

Tijdens de zwangerschap oefent de baarmoeder druk uit op de blaas, wat vaak urineren kan veroorzaken. Dit is meestal het meest merkbaar in het eerste trimester, maar het kan gedurende de hele zwangerschap aanhouden.

3. Bepaalde medicijnen

Sommige medicijnen, zoals diuretica, kunnen frequent urineren veroorzaken. Diuretica worden gebruikt om hoge bloeddruk en andere aandoeningen te behandelen door de urineproductie te verhogen.

4. Suikerziekte

Diabetes kan de zenuwen beschadigen die de blaas controleren, wat kan leiden tot frequent urineren.

5. Bekkenbodemverzakking

Bekkenbodemverzakking treedt op wanneer de spieren en ligamenten die de bekkenorganen ondersteunen zwak of beschadigd raken. Dit kan ervoor zorgen dat de blaas in de vagina zakt, wat druk kan uitoefenen op de urethra en frequent urineren kan veroorzaken.

6. Interstitiële cystitis

Interstitiële cystitis is een chronische aandoening die blaaspijn, druk en frequent urineren veroorzaakt. De exacte oorzaak van interstitiële cystitis is onbekend, maar er wordt aangenomen dat deze verband houdt met een ontsteking van de blaaswand.

7. Urine-incontinentie

Urine-incontinentie is het onvrijwillig verlies van urine. Het kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder OAB, zwangerschap, bepaalde medicijnen en verzakking van de bekkenorganen.

Als u vaak moet plassen maar geen tekenen van een urineweginfectie vertoont, is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen om eventuele onderliggende medische aandoeningen uit te sluiten.