De bewering dat urine na het eten van vlees een hoger aandeel ureum bevat, klopt niet helemaal. Het ureumgehalte in de urine wordt voornamelijk beïnvloed door de eiwitinname, ongeacht of deze uit vlees of uit andere bronnen komt. Wanneer je eiwitten consumeert, worden deze tijdens de spijsvertering afgebroken tot aminozuren. De lever zet overtollige aminozuren om in ureum, een stikstofhoudend afvalproduct.

Na het eten van een eiwitrijke maaltijd, inclusief vlees, verwerkt de lever de aminozuren en produceert meer ureum. Deze verhoogde ureumproductie leidt tot een hogere concentratie ureum in het bloed, dat uiteindelijk door de nieren wordt gefilterd en via de urine wordt uitgescheiden. Daarom is het niet specifiek de vleesconsumptie die hogere ureumniveaus veroorzaakt, maar eerder de afbraak van eiwitten uit welke bron dan ook.

Het is echter de moeite waard om op te merken dat verschillende soorten vlees verschillende niveaus van eiwitten kunnen bevatten. Vlees dat bijzonder veel eiwitten bevat, zoals rood vlees en gevogelte, kan resulteren in een merkbare stijging van het ureumgehalte in vergelijking met vlees met een lager eiwitgehalte of niet-vleeseiwitbronnen.

Over het algemeen is de aanwezigheid van ureum in de urine een normaal onderdeel van het afvalverwerkingsproces van het lichaam. Ureumniveaus kunnen variëren op basis van factoren zoals eiwitinname, hydratatiestatus en algehele nierfunctie.