Urine incontinentie is een aandoening gekenmerkt door een onvermogen om de blaas . Mensen met deze aandoening vaak lekken urine wanneer ze slapen , hoesten of niezen . Het is belangrijk om medische diagnose en behandeling van urine-incontinentie zoeken omdat de toestand urineweginfecties en sociale problemen kan veroorzaken . Blaas Diary

Artsen hebben vaak patiënten een dagboek bijhouden van hun plassen gewoonten . Dit betekent dat mensen met urine-incontinentie een gedrukte kopie van hoeveel keer per dag gaan ze naar de badkamer , hoeveel ze plassen , en hoe slecht ze moeten plassen ( zie referentie 1 ) .
urineonderzoek en urine cultuur

Tijdens een urineonderzoek en urine cultuur , een arts neemt een urinemonster van een patiënt en stuurt het naar een laboratorium. Het monster wordt vervolgens voor bacteriën, virussen , eiwitten en /of afvalstoffen , die zouden kunnen duiden dat de persoon een urineweginfectie , nieraandoeningen of een ander gezondheidsprobleem onderzocht .
Bladder Stress Test

Tijdens een blaas stresstest , een arts onderzoekt of een patiënt lekt urine , terwijl de productie sterk hoesten .
Echografie en Cystoscopie

een echografie is een beeldvormende test die geluidsgolven gebruikt om foto's van de urinewegen en andere structuren , waaronder de blaas, urethra , en de nieren produceren . Tijdens een cystoscopie , een arts maakt gebruik van een apparaat met een licht en een camera om foto's van de urinewegen structuren krijgen .
Post- leegte Residu en cystogram

Een post - void residuele gebruikt een katheter of geluidsgolven om de hoeveelheid urine in de blaas te meten nadat een persoon geplast . Tijdens een cystogram , wordt een katheter gebruikt om röntgenstralen te houden met de blaas .
Urodynamische

Urodynamische proeven worden gebruikt blaasdruk tijdens urineren en meten Tests urinestroom , volgens het National Institute of Diabetes en Maag-, Darm -en Kidney Diseases ( zie referentie 2 ) .