Reflex incontinentie is een aandoening van de urinewegen die ervoor zorgt dat de lijder onbewust van urinedrang blijven . Urine spontaan lekken van de blaas door het verlies van gevoel en controle over de blaas contracties . Reflex incontinentie kan worden gediagnosticeerd door een huisarts , uroloog of gynaecoloog . Soorten

aard van de proef gebruikt om reflex incontinentie diagnosticeren , of blaasproblemen , onder andere een examen , urineonderzoek , röntgenfoto's of andere beeldvormende diagnostiek en gespecialiseerde procedures zoals intraveneuze pyelogram ( IVP ) en /of cystoscopie .
Tracking

De patiënt kan worden gevraagd om een dagboek dat gevallen van incontinentie documenteert in om een ​​mogelijke patroon dat kan worden gebruikt voor het opzetten vast te houden een plassen schema .
blokkades

de IVP procedure omvat het injecteren van contrastvloeistof in de patiënt en het nemen van een reeks van x - stralen van de nieren , blaas , en urineleiders te controleren op blokkades die reflex incontinentie kunnen veroorzaken , of voor andere aandoeningen zoals blaaskanker .
structurele afwijkingen

een cystoscopie , de uroloog voegt een dunne buis, een cystoscoop in de urinebuis om examen de structuur en identificeren eventuele afwijkingen die reflex incontinentie kunnen veroorzaken . De arts kan weefselmonsters te verzamelen door middel van een biopsie .
Overwegingen

Als u zijn gepland voor een van de invasieve tests zoals IVP of cystoscopie , moet u uw arts vertellen als u bloedverdunnende medicijnen te nemen of een allergie voor lokale anesthetica zoals lidocaïne . Typische bijwerkingen van de procedures zijn een pijnlijk gevoel in de blaas voor een paar uur , samen met enkele sporen van bloed in de urine .