Urine-incontinentie is een onvrijwillig urineverlies . Het is een veelvoorkomend probleem bij ouderen , kan lastig zijn en interfereren met hun onafhankelijkheid en hygiëne . De basis vormen van urine -incontinentie is stress-incontinentie , urge-incontinentie , functionele incontinentie en overflow incontinentie . Elk type heeft unieke oorzaken. Stress incontinentie

Stress incontinentie , dat komt vaker voor bij vrouwen , is het lekken van urine bij intra-abdominale druk wordt verhoogd als gevolg van acties zoals niezen of hoesten . De oorzaak bij vrouwen is het verouderingsproces en meerdere bevallingen ; bij mannen is de oorzaak interne sluitspier schade .
aandrangincontinentie

Urge-incontinentie , of detrusoroveractiviteit , is de meest voorkomende oorzaak van urine-incontinentie bij ouderen . De drang om te plassen optreedt voordat de blaas vol is en wordt meestal veroorzaakt door aandoeningen van het zenuwstelsel , zoals de ziekte van Alzheimer , multiple sclerose , beroerte of de ziekte van Parkinson .
Functionele incontinentie

Functionele incontinentie wordt veroorzaakt door immobiliteit . De persoon met functionele incontinentie weet hij nodig heeft om te plassen , maar niet in staat is om het te maken naar de badkamer in de tijd.
Overloopincontinentie

Overloop incontinentie , veroorzaakt door blaas contractiele dysfunctie of een obstructie leidt tot een voortdurend volle blaas . Omdat de blaas is altijd vol , zal het vaak lekken urine .
Management

Urine-incontinentie wordt beheerd met het gedrag van training , medicatie , een operatie of oefening . De arts zal kiezen voor de beste behandeling voor urine-incontinentie van de oudere patiënt op basis van het type incontinentie , cognitieve vermogen van de patiënt en zijn fysieke conditie .