De natriumuitscheiding via de urine is hoger na lisinopril, niet na losartan. Lisinopril is een ACE-remmer, terwijl losartan een angiotensinereceptorblokker (ARB) is. Zowel ACE-remmers als ARB's worden gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen, maar ze werken op verschillende manieren. ACE-remmers werken door de omzetting van angiotensine I in angiotensine II te blokkeren, terwijl ARB's werken door de binding van angiotensine II aan zijn receptoren te blokkeren.

Eén van de effecten van ACE-remmers is het verhogen van de natriumuitscheiding via de urine. Dit komt omdat ACE-remmers ervoor zorgen dat de bloedvaten ontspannen, wat leidt tot een verlaging van de bloeddruk. Als reactie op de verlaging van de bloeddruk maakt het lichaam renine vrij, wat er op zijn beurt voor zorgt dat de nieren natrium en water vasthouden. ACE-remmers gaan dit effect tegen door de omzetting van angiotensine I in angiotensine II te blokkeren, waardoor de nieren geen natrium en water meer kunnen vasthouden. Als gevolg hiervan neemt de uitscheiding van natrium via de urine toe.

ARB's hebben daarentegen niet hetzelfde effect op de natriumuitscheiding via de urine als ACE-remmers. Dit komt omdat ARB's de omzetting van angiotensine I in angiotensine II niet blokkeren, zodat de nieren geen natrium en water vasthouden als reactie op een verlaging van de bloeddruk. Als gevolg hiervan wordt de natriumuitscheiding via de urine niet beïnvloed door ARB's.