Urineweginfecties (UTI's) kunnen delirium veroorzaken, vooral bij oudere volwassenen en mensen met een verzwakt immuunsysteem. De exacte mechanismen waardoor urineweginfecties tot delirium leiden, worden niet volledig begrepen, maar er wordt aangenomen dat verschillende factoren hieraan bijdragen:

Systemische ontsteking: UTI's kunnen ontstekingen door het hele lichaam veroorzaken, inclusief de hersenen. Deze ontsteking kan de hersenfunctie verstoren en tot delirium leiden.

Endotoxinen: Bacteriën en andere micro-organismen die urineweginfecties veroorzaken, geven endotoxinen af, dit zijn giftige stoffen die hersencellen kunnen beschadigen en kunnen bijdragen aan delirium.

Uitdroging: UTI's kunnen leiden tot uitdroging, wat ook kan bijdragen aan delirium. Uitdroging kan de hersenfunctie veranderen en deze gevoeliger maken voor de gevolgen van ontstekingen en andere factoren die delirium kunnen veroorzaken.

Elektrolytenonevenwichtigheden: UTI's kunnen ook verstoringen van de elektrolytenbalans veroorzaken, zoals hyponatriëmie (laag natriumgehalte) of hypernatriëmie (hoog natriumgehalte). Deze onevenwichtigheden kunnen de hersenfunctie verstoren en tot delirium leiden.

Medicijnen: Antibiotica en andere medicijnen die worden gebruikt om urineweginfecties te behandelen, kunnen ook bijdragen aan delirium, vooral bij oudere volwassenen. Sommige medicijnen kunnen de bloed-hersenbarrière passeren en de hersenfunctie rechtstreeks beïnvloeden, wat tot delirium kan leiden.

Onderliggende omstandigheden: Mensen met onderliggende medische aandoeningen, zoals dementie, diabetes of hartaandoeningen, hebben een grotere kans op het ontwikkelen van delirium als ze een urineweginfectie hebben. Deze omstandigheden kunnen de hersenen kwetsbaarder maken voor de effecten van de hierboven genoemde factoren.