Ja, kalium kan weefselnecrose veroorzaken als het via een infuus wordt toegediend. De snelle toediening van een geconcentreerde kaliumoplossing kan leiden tot hoge kaliumspiegels in de extracellulaire vloeistof, wat cellulaire schade en dood kan veroorzaken. Dit kan resulteren in weefselnecrose en andere ernstige complicaties.

Kalium is een essentieel elektrolyt dat een belangrijke rol speelt in veel cellulaire processen. De kaliumconcentratie in het bloed moet echter zorgvuldig binnen een nauw bereik worden gecontroleerd. Hyperkaliëmie, of een hoog kaliumgehalte, kan een verscheidenheid aan symptomen veroorzaken, waaronder spierzwakte, verlamming, hartritmestoornissen en zelfs de dood.

Het risico op weefselnecrose is het grootst wanneer kalium in hoge doses en/of in een hoog tempo wordt toegediend. Dit kan gebeuren als kalium wordt toegediend als een IV-push, in plaats van als een langzame infusie. IV-pushs worden doorgaans gedurende een periode van seconden of minuten gegeven, terwijl infusies over een periode van uren of dagen worden gegeven.

De snelheid waarmee kalium wordt toegediend moet gebaseerd zijn op het gewicht van de patiënt, de onderliggende medische aandoeningen en de huidige kaliumspiegels. Over het algemeen mag kalium niet hoger worden toegediend dan 20 mEq/uur bij volwassenen en 1 mEq/uur bij kinderen.

Als kalium te snel wordt toegediend, kan dit leiden tot een snelle stijging van de serumkaliumspiegels. Dit kan cellulaire schade en dood veroorzaken, wat resulteert in weefselnecrose. De meest voorkomende plaatsen van weefselnecrose na toediening van kalium zijn de ledematen, vooral de handen en voeten.

Om het risico op weefselnecrose te voorkomen, moet kalium langzaam en in een lage concentratie worden toegediend. Het moet ook via een centrale lijn worden toegediend, in plaats van via een perifere lijn. Dit zal helpen ervoor te zorgen dat het kalium gelijkmatig door het lichaam wordt verdeeld en dat het geen plaatselijke weefselschade veroorzaakt.